Ladino
Etymology 1
Borrowed from Ottoman Turkish قرار (karar), from Arabic قَرَار (qarār).
Noun
karar m (Hebrew spelling קאראר)[1]
- decision
- Synonym: desizión
Derived terms
Etymology 2
Borrowed from Ottoman Turkish.
Noun
karar m (Hebrew spelling קאראר)[1]
- quantity
- Synonym: kantidad
2025 January 29, Silvyo Ovadya, “Los Evenimyentos de esta semana”, in Şalom[1]:Buen karar de dirijentes de muestra Komunidad; su famiya; sus amigos i miembros de muestra komunidad estavan prontos para esta seremoniya.- [There was a] good quantity of leaders from our community; his family, his friends and our community’s members were ready for this ceremony.
References
- ↑ 1.0 1.1 “karar”, in Trezoro de la Lengua Djudeoespanyola [Treasure of the Judeo-Spanish Language] (in Ladino, Hebrew, and English), Instituto Maale Adumim
Norwegian Nynorsk
Noun
karar m
- indefinite plural of kar
Turkish
Etymology 1
From Ottoman Turkish قرار, from Arabic قَرَار (qarār), verbal noun of قَرَّ (qarra).
Pronunciation
- IPA(key): /ka.ɾaɾ/
- Hyphenation: ka‧rar
Noun
karar (definite accusative kararı, plural kararlar)
- decision
Declension
Declension of karar
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karar
|
kararlar
|
| definite accusative
|
kararı
|
kararları
|
| dative
|
karara
|
kararlara
|
| locative
|
kararda
|
kararlarda
|
| ablative
|
karardan
|
kararlardan
|
| genitive
|
kararın
|
kararların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kararım
|
kararlarım
|
| 2nd singular
|
kararın
|
kararların
|
| 3rd singular
|
kararı
|
kararları
|
| 1st plural
|
kararımız
|
kararlarımız
|
| 2nd plural
|
kararınız
|
kararlarınız
|
| 3rd plural
|
kararları
|
kararları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kararımı
|
kararlarımı
|
| 2nd singular
|
kararını
|
kararlarını
|
| 3rd singular
|
kararını
|
kararlarını
|
| 1st plural
|
kararımızı
|
kararlarımızı
|
| 2nd plural
|
kararınızı
|
kararlarınızı
|
| 3rd plural
|
kararlarını
|
kararlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kararıma
|
kararlarıma
|
| 2nd singular
|
kararına
|
kararlarına
|
| 3rd singular
|
kararına
|
kararlarına
|
| 1st plural
|
kararımıza
|
kararlarımıza
|
| 2nd plural
|
kararınıza
|
kararlarınıza
|
| 3rd plural
|
kararlarına
|
kararlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kararımda
|
kararlarımda
|
| 2nd singular
|
kararında
|
kararlarında
|
| 3rd singular
|
kararında
|
kararlarında
|
| 1st plural
|
kararımızda
|
kararlarımızda
|
| 2nd plural
|
kararınızda
|
kararlarınızda
|
| 3rd plural
|
kararlarında
|
kararlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kararımdan
|
kararlarımdan
|
| 2nd singular
|
kararından
|
kararlarından
|
| 3rd singular
|
kararından
|
kararlarından
|
| 1st plural
|
kararımızdan
|
kararlarımızdan
|
| 2nd plural
|
kararınızdan
|
kararlarınızdan
|
| 3rd plural
|
kararlarından
|
kararlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kararımın
|
kararlarımın
|
| 2nd singular
|
kararının
|
kararlarının
|
| 3rd singular
|
kararının
|
kararlarının
|
| 1st plural
|
kararımızın
|
kararlarımızın
|
| 2nd plural
|
kararınızın
|
kararlarınızın
|
| 3rd plural
|
kararlarının
|
kararlarının
|
|
Derived terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
karar
- third-person singular indicative aorist of karmak
References
Turkmen
Etymology
From Arabic قَرَار (qarār).
Noun
karar (definite accusative karary, plural kararlar)
- decision, conclusion
- patience
Declension
Declension of karar
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karar
|
kararlar
|
| accusative
|
karary
|
kararlary
|
| genitive
|
kararyň
|
kararlaryň
|
| dative
|
karara
|
kararlara
|
| locative
|
kararda
|
kararlarda
|
| ablative
|
karardan
|
kararlardan
|