katül
Volapük
Etymology
From kat (“cat”) + -ül (“offspring morpheme”).
Pronunciation
- IPA(key): [ka.ˈtyl]
Noun
katül (nominative plural katüls)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | katül | katüls |
| genitive | katüla | katülas |
| dative | katüle | katüles |
| accusative | katüli | katülis |
| vocative 1 | o katül! | o katüls! |
| predicative 2 | katülu | katülus |
1 status as a case is disputed
2 in later, non-classical Volapük only