katül
Volapük
Etymology
From kat (“cat”) + -ül (“offspring morpheme”).
Pronunciation
- IPA(key): [ka.ˈtyl]
Noun
katül (nominative plural katüls)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | katül | katüls |
genitive | katüla | katülas |
dative | katüle | katüles |
accusative | katüli | katülis |
vocative 1 | o katül! | o katüls! |
predicative 2 | katülu | katülus |
1 status as a case is disputed
2 in later, non-classical Volapük only