English
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun
kelek (plural keleks)
- A kind of raft supported on inflated animal skins.
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɛlɛk]
- Hyphenation: ke‧lek
Etymology 1
kel + -ek (personal suffix)
Verb
kelek
- first-person singular indicative present indefinite of kel
Etymology 2
kel + -ek (plural suffix)
Noun
kelek
- nominative plural of kel
Malay
Etymology
From Proto-Malayo-Polynesian *kilik (“carried under the arm or on the hip”), from Austroasiatic (cf. Proto-Austroasiatic *klʔiək (“armpit”), Khmer ក្លៀក (kliək), Khmu [Cuang] klʔɛk, Vietnamese nách).[1] Cognate with Sundanese kélék, Javanese ꦏꦺꦭꦺꦏ꧀ (kélék), Tagalog kilik (“to carry on the hip supported by the arm”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkeleʔ/ [ˈke.leʔ]
- Rhymes: -lek, -ek
- Hyphenation: ké‧lék
Noun
kélék (Jawi spelling کيليق, plural kelek-kelek)
- (anatomy) armpit
- Synonym: ketiak
Derived terms
References
- ^ Mahdi, Waruno (2024) “Austroasiatic loanwords in Austronesian languages”, in Wacana, Journal of the Humanities of Indonesia[1], volume 25, number 3, article 3, →DOI, pages 371–414
Further reading
“kelek” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.
Turkish
Etymology 1
From Ottoman Turkish كلك (kelek).
Adjective
kelek
- partly bald
- (figurative) fickle
- (figurative) stupid
Inflection
Predicative forms of kelek
| present tense
|
|
|
positive declarative
|
positive interrogative
|
| ben (I am)
|
keleğim
|
kelek miyim?
|
| sen (you are)
|
keleksin
|
kelek misin?
|
| o (he/she/it is)
|
kelek / kelektir
|
kelek mi?
|
| biz (we are)
|
keleğiz
|
kelek miyiz?
|
| siz (you are)
|
keleksiniz
|
kelek misiniz?
|
| onlar (they are)
|
kelek(ler)
|
kelek(ler) mi?
|
| past tense
|
|
|
positive declarative
|
positive interrogative
|
| ben (I was)
|
kelektim
|
kelek miydim?
|
| sen (you were)
|
kelektin
|
kelek miydin?
|
| o (he/she/it was)
|
kelekti
|
kelek miydi?
|
| biz (we were)
|
kelektik
|
kelek miydik?
|
| siz (you were)
|
kelektiniz
|
kelek miydiniz?
|
| onlar (they were)
|
kelektiler
|
kelek miydiler?
|
| indirect past
|
|
|
positive declarative
|
positive interrogative
|
| ben (I was)
|
kelekmişim
|
kelek miymişim?
|
| sen (you were)
|
kelekmişsin
|
kelek miymişsin?
|
| o (he/she/it was)
|
kelekmiş
|
kelek miymiş?
|
| biz (we were)
|
kelekmişiz
|
kelek miymişiz?
|
| siz (you were)
|
kelekmişsiniz
|
kelek miymişsiniz?
|
| onlar (they were)
|
kelekmişler
|
kelek miymişler?
|
| conditional
|
|
|
positive declarative
|
positive interrogative
|
| ben (if I)
|
keleksem
|
kelek miysem?
|
| sen (if you)
|
keleksen
|
kelek miysen?
|
| o (if he/she/it)
|
kelekse
|
kelek miyse?
|
| biz (if we)
|
keleksek
|
kelek miysek?
|
| siz (if you)
|
kelekseniz
|
kelek miyseniz?
|
| onlar (if they)
|
kelekseler
|
kelek miyseler?
|
For negative forms, use the appropriate form of değil.
Etymology 2
From Ottoman Turkish كلك (kelek).
Noun
kelek (definite accusative keleği, plural kelekler)
- A kind of raft used on rivers
Declension
Declension of kelek
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kelek
|
kelekler
|
| definite accusative
|
keleği
|
kelekleri
|
| dative
|
keleğe
|
keleklere
|
| locative
|
kelekte
|
keleklerde
|
| ablative
|
kelekten
|
keleklerden
|
| genitive
|
keleğin
|
keleklerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
keleğim
|
keleklerim
|
| 2nd singular
|
keleğin
|
keleklerin
|
| 3rd singular
|
keleği
|
kelekleri
|
| 1st plural
|
keleğimiz
|
keleklerimiz
|
| 2nd plural
|
keleğiniz
|
kelekleriniz
|
| 3rd plural
|
kelekleri
|
kelekleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
keleğimi
|
keleklerimi
|
| 2nd singular
|
keleğini
|
keleklerini
|
| 3rd singular
|
keleğini
|
keleklerini
|
| 1st plural
|
keleğimizi
|
keleklerimizi
|
| 2nd plural
|
keleğinizi
|
keleklerinizi
|
| 3rd plural
|
keleklerini
|
keleklerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
keleğime
|
keleklerime
|
| 2nd singular
|
keleğine
|
keleklerine
|
| 3rd singular
|
keleğine
|
keleklerine
|
| 1st plural
|
keleğimize
|
keleklerimize
|
| 2nd plural
|
keleğinize
|
keleklerinize
|
| 3rd plural
|
keleklerine
|
keleklerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
keleğimde
|
keleklerimde
|
| 2nd singular
|
keleğinde
|
keleklerinde
|
| 3rd singular
|
keleğinde
|
keleklerinde
|
| 1st plural
|
keleğimizde
|
keleklerimizde
|
| 2nd plural
|
keleğinizde
|
keleklerinizde
|
| 3rd plural
|
keleklerinde
|
keleklerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
keleğimden
|
keleklerimden
|
| 2nd singular
|
keleğinden
|
keleklerinden
|
| 3rd singular
|
keleğinden
|
keleklerinden
|
| 1st plural
|
keleğimizden
|
keleklerimizden
|
| 2nd plural
|
keleğinizden
|
keleklerinizden
|
| 3rd plural
|
keleklerinden
|
keleklerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
keleğimin
|
keleklerimin
|
| 2nd singular
|
keleğinin
|
keleklerinin
|
| 3rd singular
|
keleğinin
|
keleklerinin
|
| 1st plural
|
keleğimizin
|
keleklerimizin
|
| 2nd plural
|
keleğinizin
|
keleklerinizin
|
| 3rd plural
|
keleklerinin
|
keleklerinin
|
|
Etymology 3
From Ottoman Turkish كلك (kelek).
Noun
kelek (definite accusative keleği, plural kelekler)
- crude cantaloup
Declension
Declension of kelek
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kelek
|
kelekler
|
| definite accusative
|
keleği
|
kelekleri
|
| dative
|
keleğe
|
keleklere
|
| locative
|
kelekte
|
keleklerde
|
| ablative
|
kelekten
|
keleklerden
|
| genitive
|
keleğin
|
keleklerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
keleğim
|
keleklerim
|
| 2nd singular
|
keleğin
|
keleklerin
|
| 3rd singular
|
keleği
|
kelekleri
|
| 1st plural
|
keleğimiz
|
keleklerimiz
|
| 2nd plural
|
keleğiniz
|
kelekleriniz
|
| 3rd plural
|
kelekleri
|
kelekleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
keleğimi
|
keleklerimi
|
| 2nd singular
|
keleğini
|
keleklerini
|
| 3rd singular
|
keleğini
|
keleklerini
|
| 1st plural
|
keleğimizi
|
keleklerimizi
|
| 2nd plural
|
keleğinizi
|
keleklerinizi
|
| 3rd plural
|
keleklerini
|
keleklerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
keleğime
|
keleklerime
|
| 2nd singular
|
keleğine
|
keleklerine
|
| 3rd singular
|
keleğine
|
keleklerine
|
| 1st plural
|
keleğimize
|
keleklerimize
|
| 2nd plural
|
keleğinize
|
keleklerinize
|
| 3rd plural
|
keleklerine
|
keleklerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
keleğimde
|
keleklerimde
|
| 2nd singular
|
keleğinde
|
keleklerinde
|
| 3rd singular
|
keleğinde
|
keleklerinde
|
| 1st plural
|
keleğimizde
|
keleklerimizde
|
| 2nd plural
|
keleğinizde
|
keleklerinizde
|
| 3rd plural
|
keleklerinde
|
keleklerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
keleğimden
|
keleklerimden
|
| 2nd singular
|
keleğinden
|
keleklerinden
|
| 3rd singular
|
keleğinden
|
keleklerinden
|
| 1st plural
|
keleğimizden
|
keleklerimizden
|
| 2nd plural
|
keleğinizden
|
keleklerinizden
|
| 3rd plural
|
keleklerinden
|
keleklerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
keleğimin
|
keleklerimin
|
| 2nd singular
|
keleğinin
|
keleklerinin
|
| 3rd singular
|
keleğinin
|
keleklerinin
|
| 1st plural
|
keleğimizin
|
keleklerimizin
|
| 2nd plural
|
keleğinizin
|
keleklerinizin
|
| 3rd plural
|
keleklerinin
|
keleklerinin
|
|
Zazaki
Etymology
From Arabic كَلَك (kalak).
Noun
kelek (c)
- raft
- boat