krefja

Icelandic

Etymology

From Old Norse krefja (to demand), from Proto-Germanic *krafjaną.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʰrɛvja/
    Rhymes: -ɛvja

Verb

krefja (weak verb, third-person singular past indicative krafði, supine krafið)

  1. to demand [with accusative (optionally) and genitive]
    Synonyms: heimta, útheimta

Conjugation

The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s):
j=j
Please see Module:checkparams for help with this warning.

krefja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur krefja
supine sagnbót krafið
present participle
krefjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég kref krafði krefji krefði
þú krefur krafðir krefjir krefðir
hann, hún, það krefur krafði krefji krefði
plural við krefjum kröfðum krefjum krefðum
þið krefjið kröfðuð krefjið krefðuð
þeir, þær, þau krefja kröfðu krefji krefðu
imperative boðháttur
singular þú kref (þú), krefðu
plural þið krefjið (þið), krefjiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
krefjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur krefjast
supine sagnbót krafist
present participle
krefjandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég krefst krafðist krefjist krefðist
þú krefst krafðist krefjist krefðist
hann, hún, það krefst krafðist krefjist krefðist
plural við krefjumst kröfðumst krefjumst krefðumst
þið krefjist kröfðust krefjist krefðust
þeir, þær, þau krefjast kröfðust krefjist krefðust
imperative boðháttur
singular þú krefst (þú), krefstu
plural þið krefist (þið), krefisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
krafinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
krafinn krafin krafið krafðir krafðar krafin
accusative
(þolfall)
krafinn krafða krafið krafða krafðar krafin
dative
(þágufall)
kröfðum krafinni kröfðu kröfðum kröfðum kröfðum
genitive
(eignarfall)
krafins krafinnar krafins krafinna krafinna krafinna
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
krafði krafða krafða kröfðu kröfðu kröfðu
accusative
(þolfall)
krafða kröfðu krafða kröfðu kröfðu kröfðu
dative
(þágufall)
krafða kröfðu krafða kröfðu kröfðu kröfðu
genitive
(eignarfall)
krafða kröfðu krafða kröfðu kröfðu kröfðu

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *krafjaną (to demand). Akin to English crave.

Verb

krefja (singular past indicative krafði, plural past indicative krǫfðu, past participle krafðr or krafiðr)

  1. to demand, crave, claim

Conjugation

Conjugation of krefja — active (weak class 1)
infinitive krefja
present participle krefjandi
past participle krafðr, krafiðr, krafinn
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular kref krafða krefja krefða
2nd person singular krefr krafðir krefir krefðir
3rd person singular krefr krafði krefi krefði
1st person plural krefjum krǫfðum krefim krefðim
2nd person plural krefið krǫfðuð krefið krefðið
3rd person plural krefja krǫfðu krefi krefði
imperative present
2nd person singular kref
1st person plural krefjum
2nd person plural krefið
Conjugation of krefja — mediopassive (weak class 1)
infinitive krefjask
present participle krefjandisk
past participle krafzk, krafizk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular krefjumk krǫfðumk krefjumk krefðumk
2nd person singular krefsk krafðisk krefisk krefðisk
3rd person singular krefsk krafðisk krefisk krefðisk
1st person plural krefjumsk krǫfðumsk krefimsk krefðimsk
2nd person plural krefizk krǫfðuzk krefizk krefðizk
3rd person plural krefjask krǫfðusk krefisk krefðisk
imperative present
2nd person singular krefsk
1st person plural krefjumsk
2nd person plural krefizk

Descendants

  • Icelandic: krefja
  • Faroese: krevja
  • Norwegian Nynorsk: krevja, krevje
  • Old Swedish: kræfia, kræfiæ
  • Danish: kræve

Further reading