krydda

Icelandic

Etymology

From krydd (spice, seasoning).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʰrɪtːa/
  • Rhymes: -ɪtːa

Verb

krydda (weak verb, third-person singular past indicative kryddaði, supine kryddað)

  1. to spice, season

Conjugation

krydda – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur krydda
supine sagnbót kryddað
present participle
kryddandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég krydda kryddaði kryddi kryddaði
þú kryddar kryddaðir kryddir kryddaðir
hann, hún, það kryddar kryddaði kryddi kryddaði
plural við kryddum krydduðum kryddum krydduðum
þið kryddið krydduðuð kryddið krydduðuð
þeir, þær, þau krydda krydduðu kryddi krydduðu
imperative boðháttur
singular þú krydda (þú), kryddaðu
plural þið kryddið (þið), kryddiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kryddast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að kryddast
supine sagnbót kryddast
present participle
kryddandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég kryddast kryddaðist kryddist kryddaðist
þú kryddast kryddaðist kryddist kryddaðist
hann, hún, það kryddast kryddaðist kryddist kryddaðist
plural við kryddumst krydduðumst kryddumst krydduðumst
þið kryddist krydduðust kryddist krydduðust
þeir, þær, þau kryddast krydduðust kryddist krydduðust
imperative boðháttur
singular þú kryddast (þú), kryddastu
plural þið kryddist (þið), kryddisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kryddaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
kryddaður krydduð kryddað kryddaðir kryddaðar krydduð
accusative
(þolfall)
kryddaðan kryddaða kryddað kryddaða kryddaðar krydduð
dative
(þágufall)
krydduðum kryddaðri krydduðu krydduðum krydduðum krydduðum
genitive
(eignarfall)
kryddaðs kryddaðrar kryddaðs kryddaðra kryddaðra kryddaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
kryddaði kryddaða kryddaða krydduðu krydduðu krydduðu
accusative
(þolfall)
kryddaða krydduðu kryddaða krydduðu krydduðu krydduðu
dative
(þágufall)
kryddaða krydduðu kryddaða krydduðu krydduðu krydduðu
genitive
(eignarfall)
kryddaða krydduðu kryddaða krydduðu krydduðu krydduðu

Norwegian Nynorsk

Noun

krydda f (definite singular krydda, indefinite plural krydder or kryddor, definite plural kryddene or kryddone)

  1. (pre-2012) alternative form of krydder n
  2. definite singular of krydde (non-standard since 2012)

Verb

krydda (present tense kryddar, past tense krydda, past participle krydda, passive infinitive kryddast, present participle kryddande, imperative krydda/krydd)

  1. alternative form of krydre

Swedish

Etymology

From Middle Low German krūde (herb). Doublet of krut.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Noun

krydda c

  1. (countable, uncountable, loosely) seasoning
    1. (especially) a culinary herb or spice; culinary herbs and spices
      Oregano och svartpeppar är kryddor
      Oregano and black pepper are seasonings / spices [loosely]
  2. (figuratively) spice (something that adds excitement or the like)
  3. spice (aromatic scent)

Usage notes

Salt, for example, is further from the intuition, but often categorized as a krydda as well by native speakers in the rare instances where it needs to be categorized.

Declension

Derived terms

See also

Verb

krydda (present kryddar, preterite kryddade, supine kryddat, imperative krydda)

  1. to season, to spice (add krydda)
    krydda med salt och peppar
    season with salt and pepper
    krydda med oregano
    season with oregano
  2. (figuratively) to spice up; to spice (add something (flavorful or interesting or the like))

Conjugation

Conjugation of krydda (weak)
active passive
infinitive krydda kryddas
supine kryddat kryddats
imperative krydda
imper. plural1 krydden
present past present past
indicative kryddar kryddade kryddas kryddades
ind. plural1 krydda kryddade kryddas kryddades
subjunctive2 krydde kryddade kryddes kryddades
present participle kryddande
past participle kryddad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

See also

References

Anagrams