legitimar
Catalan
Etymology
From legítim + -ar, or borrowed from Medieval Latin legitimāre, from Latin lēgitimus.
Pronunciation
Verb
legitimar (first-person singular present legitimo, first-person singular preterite legitimí, past participle legitimat)
- (transitive) to legitimize
- 2020 May 28, “Nens que juguen sols: les conseqüències de la falta de socialització”, in El Periódico[1]:
- Legitimem les emocions dels nostres fills. Si estan tristos perquè no poden veure els seus amics, que els entenguem, que validem aquesta emoció.
- Let's legitimize our children's emotions. If they're sad because they can't see their friends, let's understand them, let's validate that emotion.
Conjugation
Further reading
- “legitimar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “legitimar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “legitimar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “legitimar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
From legítimo + -ar, or borrowed from Medieval Latin lēgitimāre, from Latin lēgitimus. Displaced Old Galician-Portuguese leedimar.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /le.ʒi.t͡ʃiˈma(ʁ)/ [le.ʒi.t͡ʃiˈma(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /le.ʒi.t͡ʃiˈma(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /le.ʒi.t͡ʃiˈma(ʁ)/ [le.ʒi.t͡ʃiˈma(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /le.ʒi.t͡ʃiˈma(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /lɨ.ʒi.tiˈmaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /lɨ.ʒi.tiˈma.ɾi/
- Hyphenation: le‧gi‧ti‧mar
Verb
legitimar (first-person singular present legitimo, first-person singular preterite legitimei, past participle legitimado)
- (transitive) to legitimize (make legitimate)
Conjugation
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Related terms
Spanish
Alternative forms
Etymology
From legítimo + -ar, or borrowed from Medieval Latin legitimāre, from Latin lēgitimus.
Pronunciation
- IPA(key): /lexitiˈmaɾ/ [le.xi.t̪iˈmaɾ]
Audio (Colombia): (file) - Rhymes: -aɾ
- Syllabification: le‧gi‧ti‧mar
Verb
legitimar (first-person singular present legitimo, first-person singular preterite legitimé, past participle legitimado)
- (transitive) to legitimize
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive legitimar | dative | legitimarme | legitimarte | legitimarle, legitimarse | legitimarnos | legitimaros | legitimarles, legitimarse |
accusative | legitimarme | legitimarte | legitimarlo, legitimarla, legitimarse | legitimarnos | legitimaros | legitimarlos, legitimarlas, legitimarse | |
with gerund legitimando | dative | legitimándome | legitimándote | legitimándole, legitimándose | legitimándonos | legitimándoos | legitimándoles, legitimándose |
accusative | legitimándome | legitimándote | legitimándolo, legitimándola, legitimándose | legitimándonos | legitimándoos | legitimándolos, legitimándolas, legitimándose | |
with informal second-person singular tú imperative legitima | dative | legitímame | legitímate | legitímale | legitímanos | not used | legitímales |
accusative | legitímame | legitímate | legitímalo, legitímala | legitímanos | not used | legitímalos, legitímalas | |
with informal second-person singular vos imperative legitimá | dative | legitimame | legitimate | legitimale | legitimanos | not used | legitimales |
accusative | legitimame | legitimate | legitimalo, legitimala | legitimanos | not used | legitimalos, legitimalas | |
with formal second-person singular imperative legitime | dative | legitímeme | not used | legitímele, legitímese | legitímenos | not used | legitímeles |
accusative | legitímeme | not used | legitímelo, legitímela, legitímese | legitímenos | not used | legitímelos, legitímelas | |
with first-person plural imperative legitimemos | dative | not used | legitimémoste | legitimémosle | legitimémonos | legitimémoos | legitimémosles |
accusative | not used | legitimémoste | legitimémoslo, legitimémosla | legitimémonos | legitimémoos | legitimémoslos, legitimémoslas | |
with informal second-person plural imperative legitimad | dative | legitimadme | not used | legitimadle | legitimadnos | legitimaos | legitimadles |
accusative | legitimadme | not used | legitimadlo, legitimadla | legitimadnos | legitimaos | legitimadlos, legitimadlas | |
with formal second-person plural imperative legitimen | dative | legitímenme | not used | legitímenle | legitímennos | not used | legitímenles, legitímense |
accusative | legitímenme | not used | legitímenlo, legitímenla | legitímennos | not used | legitímenlos, legitímenlas, legitímense |
Derived terms
Further reading
- “legitimar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024