lepja

Icelandic

Etymology

From Old Norse lepja; compare English lap.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlɛːpja/
    Rhymes: -ɛːpja

Verb

lepja (weak verb, third-person singular past indicative lapti, supine lapið)

  1. (of animals drinking) to lap, to lap up [with accusative]

Conjugation

The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s):
j=j
Please see Module:checkparams for help with this warning.

lepja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur lepja
supine sagnbót lapið
present participle
lepjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég lep lapti lepji lepti
þú lepur laptir lepjir leptir
hann, hún, það lepur lapti lepji lepti
plural við lepjum löptum lepjum leptum
þið lepjið löptuð lepjið leptuð
þeir, þær, þau lepja löptu lepji leptu
imperative boðháttur
singular þú lep (þú), leptu
plural þið lepjið (þið), lepjiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lapinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
lapinn lapin lapið laptir laptar lapin
accusative
(þolfall)
lapinn lapta lapið lapta laptar lapin
dative
(þágufall)
löptum lapinni löptu löptum löptum löptum
genitive
(eignarfall)
lapins lapinnar lapins lapinna lapinna lapinna
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
lapti lapta lapta löptu löptu löptu
accusative
(þolfall)
lapta löptu lapta löptu löptu löptu
dative
(þágufall)
lapta löptu lapta löptu löptu löptu
genitive
(eignarfall)
lapta löptu lapta löptu löptu löptu

Derived terms

Norwegian Bokmål

Verb

lepja

  1. past tense of lepje
  2. supine of lepje

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Old Norse lepja, from Proto-Germanic *lapjaną.

Verb

lepja (present tense lepjar, past tense lepja, past participle lepja, passive infinitive lepjast, present participle lepjande, imperative lepja/lepj)

  1. (ambitransitive) to lap, lap up

Inflection

  • Until 1938, this verb was inflected like a telja class verb. Forms such as lapte were then made non-standard.

References