llau
Asturian
Etymology
Noun
llau m (plural llaos)
Catalan
Alternative forms
Pronunciation
Etymology 1
Inherited from Latin lābem (“collapse”).
Noun
llau f (plural llaus)
Derived terms
Etymology 2
Inherited from Latin laudem, with a change in gender.
Noun
llau m (plural llaus)
- (archaic) praise
References
- “llau” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Further reading
- “llau”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “llau”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “llau” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
Welsh
Etymology
From Middle Welsh lleu, from Proto-Celtic *luwā (compare Breton laou, Cornish low), from Proto-Indo-European *lewH- (compare English louse).
Pronunciation
- (North Wales) IPA(key): /ɬaɨ̯/
- (South Wales) IPA(key): /ɬai̯/
- Rhymes: -aɨ̯
Noun
llau f (collective, singulative lleuen)
Derived terms
- cranclau (“crab lice”)
- llau pen (“head lice”)
- llau'r offeiriad (“cleavers”)
- lleuog (“lousy”)