longiturnitas
Latin
Etymology
From longiturnus (“of a long duration, long”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫɔŋ.ɡɪˈtʊr.nɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [lon̠ʲ.d͡ʒiˈt̪ur.ni.t̪as]
Noun
longiturnitās f (genitive longiturnitātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | longiturnitās | longiturnitātēs |
| genitive | longiturnitātis | longiturnitātum |
| dative | longiturnitātī | longiturnitātibus |
| accusative | longiturnitātem | longiturnitātēs |
| ablative | longiturnitāte | longiturnitātibus |
| vocative | longiturnitās | longiturnitātēs |
Synonyms
- (duration): longitūdō
Related terms
References
- “longiturnitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- longiturnitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.