luchtfietsen

Dutch

Etymology

Compound of lucht (“sky, air”) +‎ fietsen (“to bicycle”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlʏxtˌfit.sə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: lucht‧fiet‧sen

Verb

luchtfietsen

  1. (chiefly used nominally, intransitive) to engage in fantastical or fanciful thinking
  2. (intransitive) to make pedalling motions in the air with one's legs, as if cycling
  3. (intransitive) to bicycle through the air (on an airborne bicycle)

Conjugation

Conjugation of luchtfietsen (weak)
infinitive luchtfietsen
past singular luchtfietste
past participle geluchtfietst
infinitive luchtfietsen
gerund luchtfietsen n
present tense past tense
1st person singular luchtfiets luchtfietste
2nd person sing. (jij) luchtfietst, luchtfiets2 luchtfietste
2nd person sing. (u) luchtfietst luchtfietste
2nd person sing. (gij) luchtfietst luchtfietste
3rd person singular luchtfietst luchtfietste
plural luchtfietsen luchtfietsten
subjunctive sing.1 luchtfietse luchtfietste
subjunctive plur.1 luchtfietsen luchtfietsten
imperative sing. luchtfiets
imperative plur.1 luchtfietst
participles luchtfietsend geluchtfietst
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.