mánudagur
Icelandic
Alternative forms
Etymology
From Old Norse mánadagr, from Proto-West Germanic *mānini dag, a calque of Latin dies lunae. Compare Faroese mánadagur, Danish and Norwegian Bokmål mandag, Swedish and Norwegian Nynorsk måndag.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmauːnʏˌtaːɣʏr/
Noun
mánudagur m (genitive singular mánudags, nominative plural mánudagar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | mánudagur | mánudagurinn | mánudagar | mánudagarnir |
| accusative | mánudag | mánudaginn | mánudaga | mánudagana |
| dative | mánudegi | mánudeginum | mánudögum | mánudögunum |
| genitive | mánudags | mánudagsins | mánudaga | mánudaganna |
See also
- days of the week (appendix): mánudagur · þriðjudagur · miðvikudagur · fimmtudagur · föstudagur · laugardagur · sunnudagur [edit]