mánadagur
Faroese
Etymology
From Old Norse mánadagr, from Proto-West Germanic *mānini dag, a calque of Latin dies lunae. Compare Icelandic mánudagur, Danish and Norwegian Bokmål mandag, Swedish and Norwegian Nynorsk måndag.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɔaːnaˌtɛaːvʊɹ/
Noun
mánadagur m (genitive singular mánadags, plural mánadagar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | mánadagur | mánadagurin | mánadagar | mánadagarnir |
| accusative | mánadag | mánadagin | mánadagar | mánadagarnar |
| dative | mánadegi | mánadegnum | mánadøgum | mánadøgunum |
| genitive | mánadags | mánadagsins | mánadaga | mánadaganna |
See also
- days of the week: dagar í vikuni (appendix): mánadagur · týsdagur · mikudagur/ónsdagur · hósdagur/tórsdagur · fríggjadagur · leygardagur · sunnudagur [edit]