mówczyni

Polish

Etymology

    Etymology tree
    Proto-Indo-European *mlewH-der.
    Proto-Slavic *mъ̀lva
    Proto-Indo-European *-yeti
    Proto-Indo-European *-éyeti
    Proto-Slavic *-iti
    Proto-Slavic *mъlviti
    Old Polish mówić
    Proto-Slavic *-ьca
    Old Polish -ca
    Old Polish mówca
    Polish mówca
    Proto-Slavic *-yni
    Polish -ini
    Polish -yni
    Polish mówczyni

    From mówca +‎ -yni. First attested in 1817.[1]

    Pronunciation

    • IPA(key): /mufˈt͡ʂɘ.ɲi/
    • Audio:(file)
    • Rhymes: -ɘɲi
    • Syllabification: mów‧czy‧ni

    Noun

    mówczyni f (male equivalent mówca)

    1. female equivalent of mówca (“speaker, orator”)

    Declension

    Declension of mówczyni
    singular plural
    nominative mówczyni mówczynie
    genitive mówczyni mówczyń
    dative mówczyni mówczyniom
    accusative mówczynię mówczynie
    instrumental mówczynią mówczyniami
    locative mówczyni mówczyniach
    vocative mówczyni mówczynie
    adjectives
    adverb
    nouns
    verbs

    References

    1. ^ Pamiętnik Lwowski‎[1] (in Polish), volume 4, number 16, 1817, page 331

    Further reading

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.