mero
English
Etymology 1
Noun
mero (plural meros)
- Any of several large groupers of warm seas.
Related terms
- mero de lo alto
- mero cabrolla
Etymology 2
Noun
mero (plural meros)
See also
- mero motu (etymologically unrelated)
Anagrams
Catalan
Etymology
Perhaps from Latin *merus, back-formation from merulus, variant of merula (“wrasse”).
Pronunciation
Noun
mero m (plural meros)
Derived terms
- mero de Nassau
Further reading
- “mero”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
Esperanto
Etymology
Derived from Ancient Greek μέρος (méros, “part”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmero/
- Rhymes: -ero
- Hyphenation: me‧ro
Noun
mero (accusative singular meron, plural meroj, accusative plural merojn)
Derived terms
Galician
Etymology
Unknown. Perhaps of local Celtic origin, related to *mrktilos (“speckled”) which originates a number of names of fish in Brittonic languages;[1] in that case, from Proto-Indo-European *mergʷ- (“dark, coloured”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɛɾo̝/
Noun
mero m (plural meros)
- grouper (Epinephelus marginatus)
- Synonym: cherna
- 1417, Ángel Rodríguez González (ed.), Libro do Concello de Santiago (1416-1422). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega, page 75:
- Iten a libra dos rodavallos et do mero a seis dineiros cada libra
- Item, the pound of turbots and of grouper fish, six diñeiros each pound
- Iten a libra dos rodavallos et do mero a seis dineiros cada libra
Derived terms
- mero de altura
References
- Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “mero”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “mero”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “mero”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “mero”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “mero”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1983–1991) “mero I”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos
Hiri Motu
Noun
mero (plural memero)
Ingrian
Etymology
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmero/, [ˈme̞ro̞]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈmeroi̯/, [ˈme̞ro̞i̯]
- Rhymes: -ero, -eroi̯
- Hyphenation: me‧ro
Noun
mero
- (folk poetic) synonym of meri
- 1915, Volmari Porkka, quoting Oute Loan kylästä, “1140. Soikkola, Tarinaisi, III2”, in Väinö Salminen, editor, Suomen Kansan Vanhat Runot. Länsi-Inkerin runot[1], volume III1, Suomalaisen Kirjallisuuden Seura, lines 9-10:
- Löysi mättään meroista // Yhen mättään sinniisen,
- She found a hillock in the sea // One blue hillock,
Declension
| Declension of mero (type 4/koivu, no gradation, gemination) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | mero | merot |
| genitive | meron | merroin, meroloin |
| partitive | merroa | meroja, meroloja |
| illative | merroo | merroi, meroloihe |
| inessive | meros | merois, merolois |
| elative | merost | meroist, meroloist |
| allative | merolle | meroille, meroloille |
| adessive | merol | meroil, meroloil |
| ablative | merolt | meroilt, meroloilt |
| translative | meroks | meroiks, meroloiks |
| essive | meronna, merroon | meroinna, meroloinna, merroin, meroloin |
| exessive1) | meront | meroint, meroloint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 306
Italian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɛ.ro/
- Rhymes: -ɛro
- Hyphenation: mè‧ro
Adjective
mero (feminine mera, masculine plural meri, feminine plural mere)
Derived terms
Anagrams
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈmɛ.roː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈmɛː.ro]
Noun
merō
- dative/ablative singular of merum
Adjective
merō
- dative/ablative masculine/neuter singular of merus
Murui Huitoto
| mero | |
|---|---|
| Root | Classifier |
| mero- | — |
Etymology
Cognates include Minica Huitoto mero and Nüpode Huitoto mero.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɛɾɔ]
- Hyphenation: me‧ro
Noun
mero (collective meronɨaɨ)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolutive | mero | — |
| nominative | merodɨ | — |
| accusative | merona | — |
| dative/locative | meromo | — |
| ablative | meromona | — |
| instrumental | merodo | — |
| causal | merori | — |
| privative | meronino | — |
References
- Shirley Burtch (1983) Diccionario Huitoto Murui (Tomo I) (Linguistica Peruana No. 20)[2] (in Spanish), Yarinacocha, Peru: Instituto Lingüístico de Verano, page 177
- Katarzyna Izabela Wojtylak (2017) A grammar of Murui (Bue): a Witotoan language of Northwest Amazonia.[3], Townsville: James Cook University press (PhD thesis), page 246
Old High German
Etymology
From Proto-West Germanic *maiʀō, see also Old Saxon mēro, Old English māra, Dutch meer, Old Norse meiri, Gothic 𐌼𐌰𐌹𐌶𐌰 (maiza).
Adverb
mēro
Descendants
Old Saxon
Etymology
From Proto-West Germanic *maiʀō (“more”), see also Old English māra, Old Frisian māra, Dutch meer, Old High German mēro, Old Norse meiri, Gothic 𐌼𐌰𐌹𐌶𐌰 (maiza).
Adverb
mēro
Descendants
Portuguese
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɛ.ɾu/
- Hyphenation: me‧ro
Adjective
mero (feminine mera, masculine plural meros, feminine plural meras)
- mere (no more than)
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmeɾo/ [ˈme.ɾo]
Audio (Spain): (file) - Rhymes: -eɾo
- Syllabification: me‧ro
Etymology 1
Adjective
mero (feminine mera, masculine plural meros, feminine plural meras)
- mere
- la mera presencia de alguien ― someone's mere presence
- Lo enfurece la mera existencia de la cerveza sin alcohol.
- The mere existence of non-alcoholic beer infuriates him.
- pure
- Synonym: puro
Etymology 2
Possibly loaned from Catalan nero, from Latin Nerō, compared to the Roman emperor for its fierceness. Compare Old Occitan mero(n).
Noun
mero m (plural meros)
Derived terms
Descendants
- → English: mero
Further reading
- “mero”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024