mih

See also: Mih, míh, mıh, and mį́h

Translingual

Symbol

mih

  1. (international standards) ISO 639-3 language code for Chayuco Mixtec.

See also

  • Wiktionary’s coverage of Chayuco Mixtec terms

Albanian

Etymology

From Proto-Albanian *meik-sko, from Proto-Indo-European *meyḱ- (“to mix”) (cognate with Ancient Greek μείξω (meíxō, “mix, mingle”), Latin misceō (“mix”), Old High German miskan (“mix”)), or alternatively from Proto-Albanian *smeid-sko, from Proto-Indo-European *smēy-, *smī- (“to cut, hew”), in which case cognate with Proto-Germanic *smiþaz (“arranger, smith”) (English smith).

Verb

mih (aorist miha, participle mihur)

  1. to dig, mold

Conjugation

Standard Albanian conjugation of mih (active voice)

  • Show compound tenses:  

participle mihur
gerund duke mihur
infinitive për të mihur
singular plural
1st pers. 2nd pers. 3rd pers. 1st pers. 2nd pers. 3rd pers.
indicative present mih mih mih mihim mihni mihin
imperfect mihja mihje mihte mihnim mihnit mihnin
aorist miha mihe mihi mihëm mihët mihën
perfect kam mihur ke mihur ka mihur kemi mihur keni mihur kanë mihur
past perfect kisha mihur kishe mihur kishte mihur kishim mihur kishit mihur kishin mihur
aorist II pata mihur pate mihur pati mihur patëm mihur patët mihur patën mihur
future1 do të mih do të mihësh do të mihë do të mihim do të mihni do të mihin
future perfect2 do të kem mihur do të kesh mihur do të ketë mihur do të kemi mihur do të keni mihur do të kenë mihur
subjunctive present të mih të mihësh të mihë të mihim të mihni të mihin
imperfect të mihja të mihje të mihte të mihnim të mihnit të mihnin
perfect të kem mihur të kesh mihur të ketë mihur të kemi mihur të keni mihur të kenë mihur
past perfect të kisha mihur të kishe mihur të kishte mihur të kishim mihur të kishit mihur të kishin mihur
conditional1, 2 imperfect do të mihja do të mihje do të mihte do të mihnim do të mihnit do të mihnin
past perfect do të kisha mihur do të kishe mihur do të kishte mihur do të kishim mihur do të kishit mihur do të kishin mihur
optative present mihsha mihsh mihtë mihshim mihshi mihshin
perfect paça mihur paç mihur pastë mihur paçim mihur paçit mihur paçin mihur
admirative present mihkam mihke mihka mihkemi mihkeni mihkan
imperfect mihkësha mihkëshe mihkësh mihkëshim mihkëshit mihkëshin
perfect paskam mihur paske mihur paska mihur paskemi mihur paskeni mihur paskan mihur
past perfect paskësha mihur paskëshe mihur paskësh mihur paskëshim mihur paskëshit mihur paskëshin mihur
imperative present — mih — — mihni —
1) indicative future identical with conditional present 2) indicative future perfect identical with conditional perfect

Derived terms

Epigraphic Mayan

Alternative forms

Numeral

mih

  1. zero

Old High German

Etymology

From Proto-Germanic *mek, from Proto-Indo-European *me (“me”), akin to Old English mē, Old Norse mik.

Pronunciation

  • IPA(key): /mix/

Pronoun

mih

  1. me; accusative singular of ih

Descendants

  • Middle High German: mich
    • Alemannic German: mich, mi
    • Central Franconian: mich
    • Cimbrian: mich
    • East Central German: mihch, mich, miech
    • German: mich
    • Hunsrik: mich
    • Luxembourgish: mech
    • Pennsylvania German: mich
    • Yiddish: מיך (mikh)

References

  • Joseph Wright, "An Old High German Primer, Second Edition"

Sassarese

Interjection

mih!

  1. alternative spelling of mi'

Slovak

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *migъ.

Pronunciation

  • IPA(key): [mix]

Noun

mih m inan

  1. blink

Further reading

  • “mih”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2025

Wagi

Noun

mih

  1. louse

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.