mika

See also: Mika, mikä, mīka, miką, and Míka

Basque

Etymology

From Latin pica.

Pronunciation

  • IPA(key): /mika/ [mi.ka]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ika, -a
  • Hyphenation: mi‧ka

Noun

mika inan

  1. magpie

Declension

Declension of mika (animate, ending in -a)
indefinite singular plural
absolutive mika mika mikak
ergative mikak mikak mikek
dative mikari mikari mikei
genitive mikaren mikaren miken
comitative mikarekin mikarekin mikekin
causative mikarengatik mikarengatik mikengatik
benefactive mikarentzat mikarentzat mikentzat
instrumental mikaz mikaz mikez
inessive mikarengan mikarengan mikengan
locative — — —
allative mikarengana mikarengana mikengana
terminative mikarenganaino mikarenganaino mikenganaino
directive mikarenganantz mikarenganantz mikenganantz
destinative mikarenganako mikarenganako mikenganako
ablative mikarengandik mikarengandik mikengandik
partitive mikarik — —
prolative mikatzat — —

Alternative forms

Further reading

  • “mika”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
  • “mika”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005

Cebuano

Pronunciation

  • Hyphenation: mi‧ka
  • IPA(key): /miˈkaʔ/ [mɪˈkaʔ]

Adjective

mikâ

  1. lazy
    Synonym: tapolan

Anagrams

Chinook Jargon

Alternative forms

Pronoun

mika

  1. you
  2. your

Hawaiian

Etymology

From English mister.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmi.ka/, [ˈmi.kə]

Noun

mika

  1. mister

Japanese

Romanization

mika

  1. Rōmaji transcription of みか

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin mīca.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmi.ka/
  • Rhymes: -ika
  • Syllabification: mi‧ka

Noun

mika f (related adjective mikowy)

  1. (mineralogy) mica (hydrous aluminosilicate mineral)
    Synonyms: łuszczyk, (obsolete) mikowiec

Declension

Declension of mika
singular plural
nominative mika miki
genitive miki mik
dative mice mikom
accusative mikę miki
instrumental miką mikami
locative mice mikach
vocative miko miki

Derived terms

nouns
  • mikowiec

Further reading

  • mika in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mika in Polish dictionaries at PWN

Turkish

Etymology

From Latin mica.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmi.ka/
  • Hyphenation: mi‧ka

Noun

mika (definite accusative mikayı, plural mikalar)

  1. mica

Declension

Declension of mika
singular plural
nominative mika mikalar
definite accusative mikayı mikaları
dative mikaya mikalara
locative mikada mikalarda
ablative mikadan mikalardan
genitive mikanın mikaların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular mikam mikalarım
2nd singular mikan mikaların
3rd singular mikası mikaları
1st plural mikamız mikalarımız
2nd plural mikanız mikalarınız
3rd plural mikaları mikaları
definite accusative
singular plural
1st singular mikamı mikalarımı
2nd singular mikanı mikalarını
3rd singular mikasını mikalarını
1st plural mikamızı mikalarımızı
2nd plural mikanızı mikalarınızı
3rd plural mikalarını mikalarını
dative
singular plural
1st singular mikama mikalarıma
2nd singular mikana mikalarına
3rd singular mikasına mikalarına
1st plural mikamıza mikalarımıza
2nd plural mikanıza mikalarınıza
3rd plural mikalarına mikalarına
locative
singular plural
1st singular mikamda mikalarımda
2nd singular mikanda mikalarında
3rd singular mikasında mikalarında
1st plural mikamızda mikalarımızda
2nd plural mikanızda mikalarınızda
3rd plural mikalarında mikalarında
ablative
singular plural
1st singular mikamdan mikalarımdan
2nd singular mikandan mikalarından
3rd singular mikasından mikalarından
1st plural mikamızdan mikalarımızdan
2nd plural mikanızdan mikalarınızdan
3rd plural mikalarından mikalarından
genitive
singular plural
1st singular mikamın mikalarımın
2nd singular mikanın mikalarının
3rd singular mikasının mikalarının
1st plural mikamızın mikalarımızın
2nd plural mikanızın mikalarınızın
3rd plural mikalarının mikalarının

Adjective

mika

  1. Made of mica.

Declension

Predicative forms of mika
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) mikayım mika mıyım?
sen (you are) mikasın mika mısın?
o (he/she/it is) mika / mikadır mika mı?
biz (we are) mikayız mika mıyız?
siz (you are) mikasınız mika mısınız?
onlar (they are) mika(lar) mika(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) mikaydım mika mıydım?
sen (you were) mikaydın mika mıydın?
o (he/she/it was) mikaydı mika mıydı?
biz (we were) mikaydık mika mıydık?
siz (you were) mikaydınız mika mıydınız?
onlar (they were) mikaydılar mika mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) mikaymışım mika mıymışım?
sen (you were) mikaymışsın mika mıymışsın?
o (he/she/it was) mikaymış mika mıymış?
biz (we were) mikaymışız mika mıymışız?
siz (you were) mikaymışsınız mika mıymışsınız?
onlar (they were) mikaymışlar mika mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) mikaysam mika mıysam?
sen (if you) mikaysan mika mıysan?
o (if he/she/it) mikaysa mika mıysa?
biz (if we) mikaysak mika mıysak?
siz (if you) mikaysanız mika mıysanız?
onlar (if they) mikaysalar mika mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

References

  1. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “mika”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

Waray-Waray

Noun

mikâ

  1. (colloquial) American
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.