moina
See also: moină
Finnish
Noun
moina
Anagrams
Galician
Etymology
Probably from Occitan amoinà (“to beg”), from Latin eleemosyna (“alms”), from Ancient Greek ἐλεημοσύνη (eleēmosúnē).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɔjna̝/
Noun
moina m (plural moinas)
Related terms
References
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “moina”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “moina”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “moina”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
Italian
Etymology
Uncertain.
Noun
moina f (plural moine) (usually in the plural)
Anagrams
Portuguese
Alternative forms
- móina (obsolete)
Pronunciation
- (Portugal) IPA(key): /ˈmoj.nɐ/, /ˈmɔj.nɐ/
- Hyphenation: moi‧na
Etymology 1
Uncertain, possibly from Occitan amoinà (“to beg”) or French moine. Compare Galician moina.
Noun
moina m or f by sense (plural moinas)
- (Portugal) beggar
- (Portugal, informal) police officer
- (Portugal, derogatory, dated) rascal, trickster
- (Porto) car guard (informally employed person in charge of finding parking spots for cars)
- Synonyms: (Portugal) arrumador, (Brazil) flanelinha
- (Beira, Trás-os-Montes) loafer, idler
Noun
moina f (plural moinas)
- (Portugal, informal) police
- (Beira, Trás-os-Montes) loitering
- (Beira, Trás-os-Montes) laziness
- Synonym: preguiça
Derived terms
- andar à moina
- moinar
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
moina
- inflection of moinar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Further reading
- “moina”, in Dicionário Aulete Digital (in Portuguese), Rio de Janeiro: Lexikon Editora Digital, 2008–2025
- “móina” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “móina”, in Dicio – Dicionário Online de Português (in Portuguese), São Paulo: 7Graus, 2009–2025
- “moina”, in Dicionário inFormal (in Portuguese), 2006–2025
- “moina”, in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa (in Portuguese), Porto: Porto Editora, 2003–2025
- “moina”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025
Romanian
Etymology
From moină.
Verb
a moina (third-person singular present moinează, past participle moinat) 1st conjugation (impersonal)
- to thaw
Conjugation
conjugation of moina (first conjugation, -ez- infix, third-person singular only)
| infinitive | a moina | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | moinând | ||||||
| past participle | moinat | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | — | — | moinează | — | — | — | |
| imperfect | — | — | moina | — | — | — | |
| simple perfect | — | — | moină | — | — | — | |
| pluperfect | — | — | moinase | — | — | — | |
| subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | — | — | să moineze | — | — | — | |
| imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
| affirmative | — | — | |||||
| negative | — | — | |||||
References
- “moina”, in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language) (in Romanian), 2004–2025