mykil
Old Swedish
Etymology
From Old Norse mikill, from Proto-Germanic *mikilaz, from Proto-Indo-European *meǵh₂-.
Adjective
mykil
Declension
Declension of mykil (strong)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | mykil | mykil | mykit |
| accusative | mykin | mykla | mykit |
| dative | myklum, myklom myklum, myklom |
mykili mykili |
myklu myklu |
| genitive | mykils | mykilar | mykils |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | myklir myklir |
myklar | mykil |
| accusative | mykla | myklar | mykil |
| dative | myklum, myklom myklum, myklom |
myklum, myklom myklum, myklom |
myklum, myklom myklum, myklom |
| genitive | mykila mykila |
mykila mykila |
mykila mykila |
Declension of mykiler (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | mykli mykli |
mykla | mykla |
| accusative | mykla | myklu myklu |
mykla |
| dative | mykla | myklu myklu |
mykla |
| genitive | mykla | myklu myklu |
mykla |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | myklu myklu |
myklu myklu |
myklu myklu |
| accusative | myklu myklu |
myklu myklu |
myklu myklu |
| dative | myklum, myklom myklum, myklom |
myklum, myklom myklum, myklom |
myklum, myklom myklum, myklom |
| genitive | myklu myklu |
myklu myklu |
myklu myklu |
Descendants
- Swedish: mycken