nijden
Dutch
Etymology
From Middle Dutch niden, from Old Dutch nīthen, from Proto-West Germanic *nīþijan, from Proto-Germanic *nīþijaną. Equivalent to nijd + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnɛi̯də(n)/
Verb
nijden
Conjugation
| Conjugation of nijden (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | nijden | |||
| past singular | nijdde | |||
| past participle | genijd | |||
| infinitive | nijden | |||
| gerund | nijden n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | nijd | nijdde | ||
| 2nd person sing. (jij) | nijdt, nijd2 | nijdde | ||
| 2nd person sing. (u) | nijdt | nijdde | ||
| 2nd person sing. (gij) | nijdt | nijdde | ||
| 3rd person singular | nijdt | nijdde | ||
| plural | nijden | nijdden | ||
| subjunctive sing.1 | nijde | nijdde | ||
| subjunctive plur.1 | nijden | nijdden | ||
| imperative sing. | nijd | |||
| imperative plur.1 | nijdt | |||
| participles | nijdend | genijd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||