Czech
Etymology
From od- + kašlat.
Pronunciation
Verb
odkašlat pf (imperfective odkašlávat)
- (reflexive with si) to clear one's throat
Conjugation
Conjugation of odkašlat
| infinitive
|
odkašlat, odkašlati
|
active adjective
|
odkašlavšií
|
| verbal noun
|
—
|
passive adjective
|
—
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
odkašlu |
odkašleme |
— |
odkašleme
|
| 2nd person
|
odkašleš |
odkašlete |
odkašli |
odkašlete
|
| 3rd person
|
odkašle |
odkašlou |
— |
—
|
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive odkašlat.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
odkašlal |
odkašlali |
odkašlán |
odkašláni
|
| masculine inanimate
|
odkašlaly |
odkašlány
|
| feminine
|
odkašlala |
odkašlána
|
| neuter
|
odkašlalo |
odkašlala |
odkašláno |
odkašlána
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
odkašlav |
—
|
| feminine + neuter singular
|
odkašlavši |
—
|
| plural
|
odkašlavšie |
—
|
|
Further reading