ogłupieć

Polish

From o- +‎ głupieć.

ogłupieć pf (imperfective głupieć)

(intransitive, colloquial) to become stupid, to go daffy, to grow stupid
Synonyms: zdurnieć, zgłupieć, zidiocieć, skretynieć, stępieć
(intransitive, colloquial) to lose one's bearings (to lose sight of or become unable to determine one's orientation, position, or abilities relative to one's surroundings or situation)

Conjugation of *ogłupieć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ogłupieć
future tense	1^st	ogłupieję			ogłupiejemy
	2^nd	ogłupiejesz			ogłupiejecie
	3^rd	ogłupieje			ogłupieją
	impersonal	ogłupieje się
past tense	1^st	ogłupiałem, -(e)m ogłupiał	ogłupiałam, -(e)m ogłupiała	ogłupiałom, -(e)m ogłupiało	ogłupieliśmy, -(e)śmy ogłupieli	ogłupiałyśmy, -(e)śmy ogłupiały
	2^nd	ogłupiałeś, -(e)ś ogłupiał	ogłupiałaś, -(e)ś ogłupiała	ogłupiałoś, -(e)ś ogłupiało	ogłupieliście, -(e)ście ogłupieli	ogłupiałyście, -(e)ście ogłupiały
	3^rd	ogłupiał	ogłupiała	ogłupiało	ogłupieli	ogłupiały
	impersonal	ogłupiano
conditional	1^st	ogłupiałbym, bym ogłupiał	ogłupiałabym, bym ogłupiała	ogłupiałobym, bym ogłupiało	ogłupielibyśmy, byśmy ogłupieli	ogłupiałybyśmy, byśmy ogłupiały
	2^nd	ogłupiałbyś, byś ogłupiał	ogłupiałabyś, byś ogłupiała	ogłupiałobyś, byś ogłupiało	ogłupielibyście, byście ogłupieli	ogłupiałybyście, byście ogłupiały
	3^rd	ogłupiałby, by ogłupiał	ogłupiałaby, by ogłupiała	ogłupiałoby, by ogłupiało	ogłupieliby, by ogłupieli	ogłupiałyby, by ogłupiały
	impersonal	ogłupiano by
imperative	1^st	niech ogłupieję			ogłupiejmy
	2^nd	ogłupiej			ogłupiejcie
	3^rd	niech ogłupieje			niech ogłupieją
anterior adverbial participle		ogłupiawszy
verbal noun		ogłupienie

adjective

adjectives

adverb

nouns

verb