| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
oikeudentuntonsa
|
oikeudentuntonsa
|
| accusative
|
nom.
|
oikeudentuntonsa
|
oikeudentuntonsa
|
| gen.
|
oikeudentuntonsa
|
| genitive
|
oikeudentuntonsa
|
oikeudentuntojensa
|
| partitive
|
oikeudentuntoaan oikeudentuntoansa
|
oikeudentuntojaan oikeudentuntojansa
|
| inessive
|
oikeudentunnossaan oikeudentunnossansa
|
oikeudentunnoissaan oikeudentunnoissansa
|
| elative
|
oikeudentunnostaan oikeudentunnostansa
|
oikeudentunnoistaan oikeudentunnoistansa
|
| illative
|
oikeudentuntoonsa
|
oikeudentuntoihinsa
|
| adessive
|
oikeudentunnollaan oikeudentunnollansa
|
oikeudentunnoillaan oikeudentunnoillansa
|
| ablative
|
oikeudentunnoltaan oikeudentunnoltansa
|
oikeudentunnoiltaan oikeudentunnoiltansa
|
| allative
|
oikeudentunnolleen oikeudentunnollensa
|
oikeudentunnoilleen oikeudentunnoillensa
|
| essive
|
oikeudentuntonaan oikeudentuntonansa
|
oikeudentuntoinaan oikeudentuntoinansa
|
| translative
|
oikeudentunnokseen oikeudentunnoksensa
|
oikeudentunnoikseen oikeudentunnoiksensa
|
| abessive
|
oikeudentunnottaan oikeudentunnottansa
|
oikeudentunnoittaan oikeudentunnoittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
oikeudentuntoineen oikeudentuntoinensa
|