omkijken

Dutch

Etymology

Compound of om +‎ kijken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔmˌkɛi̯.kə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: om‧kij‧ken

Verb

omkijken

  1. (intransitive) to look back [with naar ‘to’]
  2. (intransitive) to look after [with naar]
    Synonym: omzien
  3. (intransitive, dated) to look around [with naar]

Conjugation

Conjugation of omkijken (strong class 1, separable)
infinitive omkijken
past singular keek om
past participle omgekeken
infinitive omkijken
gerund omkijken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kijk om keek om omkijk omkeek
2nd person sing. (jij) kijkt om, kijk om2 keek om omkijkt omkeek
2nd person sing. (u) kijkt om keek om omkijkt omkeek
2nd person sing. (gij) kijkt om keekt om omkijkt omkeekt
3rd person singular kijkt om keek om omkijkt omkeek
plural kijken om keken om omkijken omkeken
subjunctive sing.1 kijke om keke om omkijke omkeke
subjunctive plur.1 kijken om keken om omkijken omkeken
imperative sing. kijk om
imperative plur.1 kijkt om
participles omkijkend omgekeken
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.