omstaan

Dutch

Etymology

From om +‎ staan.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: om‧staan

Verb

omstaan

  1. to stand around

Conjugation

Conjugation of omstaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive omstaan
past singular stond om
past participle omgestaan
infinitive omstaan
gerund omstaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sta om stond om omsta omstond
2nd person sing. (jij) staat om, sta om2 stond om omstaat omstond
2nd person sing. (u) staat om stond om omstaat omstond
2nd person sing. (gij) staat om stondt om omstaat omstondt
3rd person singular staat om stond om omstaat omstond
plural staan om stonden om omstaan omstonden
subjunctive sing.1 sta om stonde om omsta omstonde
subjunctive plur.1 staan om stonden om omstaan omstonden
imperative sing. sta om
imperative plur.1 staat om
participles omstaand omgestaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.