onderdrukken

Dutch

Etymology

From Middle Dutch onderdrucken. Equivalent to onder- (“under-, sub-”) +‎ drukken (“press”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔn.dərˈdrʏ.kə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧der‧druk‧ken
  • Rhymes: -ʏkən

Verb

onderdrukken

  1. to oppress
  2. to suppress
    De troepen onderdrukten het verzet in twee weken.(WP)
    The troops suppressed the resistance in two weeks.

Conjugation

Conjugation of onderdrukken (weak, prefixed)
infinitive onderdrukken
past singular onderdrukte
past participle onderdrukt
infinitive onderdrukken
gerund onderdrukken n
present tense past tense
1st person singular onderdruk onderdrukte
2nd person sing. (jij) onderdrukt, onderdruk2 onderdrukte
2nd person sing. (u) onderdrukt onderdrukte
2nd person sing. (gij) onderdrukt onderdrukte
3rd person singular onderdrukt onderdrukte
plural onderdrukken onderdrukten
subjunctive sing.1 onderdrukke onderdrukte
subjunctive plur.1 onderdrukken onderdrukten
imperative sing. onderdruk
imperative plur.1 onderdrukt
participles onderdrukkend onderdrukt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: onderdruk
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.