onderschijten

Dutch

Etymology

From onder +‎ schijten.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧der‧schij‧ten

Verb

onderschijten

  1. (transitive, vulgar) to shit all over
    Synonyms: onderpoepen, onderkakken

Conjugation

Conjugation of onderschijten (strong class 1, separable)
infinitive onderschijten
past singular scheet onder
past participle ondergescheten
infinitive onderschijten
gerund onderschijten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular schijt onder scheet onder onderschijt onderscheet
2nd person sing. (jij) schijt onder scheet onder onderschijt onderscheet
2nd person sing. (u) schijt onder scheet onder onderschijt onderscheet
2nd person sing. (gij) schijt onder scheet onder onderschijt onderscheet
3rd person singular schijt onder scheet onder onderschijt onderscheet
plural schijten onder scheten onder onderschijten onderscheten
subjunctive sing.1 schijte onder schete onder onderschijte onderschete
subjunctive plur.1 schijten onder scheten onder onderschijten onderscheten
imperative sing. schijt onder
imperative plur.1 schijt onder
participles onderschijtend ondergescheten
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.