opbouwen

Dutch

Etymology

From op +‎ bouwen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔpˌbɑu̯.ə(n)/
  • Hyphenation: op‧bou‧wen
  • Audio:(file)

Verb

opbouwen

  1. to build, to build up
  2. to increase, to phase in
    Antonym: afbouwen

Conjugation

Conjugation of opbouwen (weak, separable)
infinitive opbouwen
past singular bouwde op
past participle opgebouwd
infinitive opbouwen
gerund opbouwen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular bouw op bouwde op opbouw opbouwde
2nd person sing. (jij) bouwt op, bouw op2 bouwde op opbouwt opbouwde
2nd person sing. (u) bouwt op bouwde op opbouwt opbouwde
2nd person sing. (gij) bouwt op bouwde op opbouwt opbouwde
3rd person singular bouwt op bouwde op opbouwt opbouwde
plural bouwen op bouwden op opbouwen opbouwden
subjunctive sing.1 bouwe op bouwde op opbouwe opbouwde
subjunctive plur.1 bouwen op bouwden op opbouwen opbouwden
imperative sing. bouw op
imperative plur.1 bouwt op
participles opbouwend opgebouwd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.