orita

oro (“gold”) +‎ -it- +‎ -a.

• IPA^(key): /oˈrita/
• Rhymes: -ita
• Hyphenation: o‧ri‧ta

orita (accusative singular oritan, plural oritaj, accusative plural oritajn)

1. gilded
   • 1907, Kabe, chapter 9, in La Faraono, part 2, Hachette, translation of Faraon by Bolesław Prus:

     Vi havas ĉi tie […] manĝoĉambron, en ĝi oritajn kanapojn kaj seĝojn, inkrustitajn per diverskolora ligno.

     Here you have […] the dining room with gilded sofas and chairs, inlaid with multicolored wood.

orita

1. Rōmaji transcription of おりた

• IPA^(key): /ō.ɾī.tā/

orita

1. The tree Lannea welwitschii

From orí (“head, surface”) +‎ ìta (“outside, crossroad”)

• IPA^(key): /ō.ɾí.ꜜtā/

oríta

1. intersection, crossroads

   Synonym: ìyànà

• oríta mẹ́ta (“three-way junction”)
• oríta mẹ́rin (“four-way junction”)