pascuus
Latin
Etymology
From pāsc(ō) (“to feed, maintain, pasture, graze”) + -uus, from Proto-Indo-European *peh₂- (“to protect”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈpaːs.ku.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈpas.ku.us]
Adjective
pāscuus (feminine pāscua, neuter pāscuum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | pāscuus | pāscua | pāscuum | pāscuī | pāscuae | pāscua | |
genitive | pāscuī | pāscuae | pāscuī | pāscuōrum | pāscuārum | pāscuōrum | |
dative | pāscuō | pāscuae | pāscuō | pāscuīs | |||
accusative | pāscuum | pāscuam | pāscuum | pāscuōs | pāscuās | pāscua | |
ablative | pāscuō | pāscuā | pāscuō | pāscuīs | |||
vocative | pāscue | pāscua | pāscuum | pāscuī | pāscuae | pāscua |
Derived terms
Related terms
- pāscālis
- pāscitō
- pāscō
- pāscuōsus
- pāstor
- pāstōrālis
- pāstōrīcius
- pāstōrius
- pāstūra
- pāstus
Descendants
References
- “pascuus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “pascuus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- pascuus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.