pełnomocny

Polish

Etymology

From pełny +‎ -o- +‎ mocny. Calque of Ecclesiastical Latin plēnipotens.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɛw.nɔˈmɔt͡s.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡snɘ
  • Syllabification: peł‧no‧moc‧ny

Adjective

pełnomocny (not comparable, derived adverb pełnomocnie)

  1. (law) plenipotent, plenipotentiary, entitled (authorized to take certain official or legal actions on someone's behalf)
  2. (law) lawful, valid, legally binding (enforceable by law)
    Synonyms: prawomocny, ważny, wiążący
    Antonyms: niepełnomocny, nieprawomocny

Declension

Derived terms

nouns
  • pełnomocność

Further reading

  • pełnomocny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pełnomocny in Polish dictionaries at PWN