pocałowanie

Old Polish

Etymology

From pocałować +‎ -anie. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔt͡sʲaɫɔvaɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔt͡sʲaɫɔvaɲe/

Noun

pocałowanie n

  1. kiss
    Synonym: całowanie
adjective
adverbs
verbs

Descendants

  • Polish: pocałowanie

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pocałowanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pocałowanie. By surface analysis, pocałować +‎ -anie.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /pɔ.t͡sa.wɔˈva.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: po‧ca‧ło‧wa‧nie

Noun

pocałowanie n

  1. verbal noun of pocałować
  2. (obsolete) kiss
    Synonym: pocałunek

Declension

References

Further reading