przekładca

See also: przekładcą

Polish

Etymology

From przekładać +‎ -ca. First attested in 1772.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛˈkwat.t͡sa/
  • Rhymes: -att͡sa
  • Syllabification: prze‧kład‧ca

Noun

przekładca m pers

  1. (obsolete, translation studies) translator
    Synonym: tłumacz

Declension

Declension of przekładca
singular plural
nominative przekładca przekładcy/przekładce (deprecative)
genitive przekładcy przekładców
dative przekładcy przekładcom
accusative przekładcę przekładców
instrumental przekładcą przekładcami
locative przekładcy przekładcach
vocative przekładco przekładcy
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Michal Abraham Troc (1772) Nouveau dictionnaire francois, allemand et polonois (etc.)‎[1] (in Polish), Johann Friedrich Gleditsch, page 163

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.