przekładowczy

Polish

Etymology

From przekładowca +‎ -y. First attested in 1977.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛ.kwaˈdɔf.t͡ʂɘ/
  • Rhymes: -ɔft͡ʂɘ
  • Syllabification: prze‧kła‧dow‧czy

Adjective

przekładowczy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, rare, translation studies) translator's

Declension

Declension of przekładowczy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative przekładowczy przekładowcza przekładowcze przekładowczy przekładowcze
genitive przekładowczego przekładowczej przekładowczego przekładowczych
dative przekładowczemu przekładowczej przekładowczemu przekładowczym
accusative przekładowczego przekładowczy przekładowczą przekładowcze przekładowczych przekładowcze
instrumental przekładowczym przekładowczą przekładowczym przekładowczymi
locative przekładowczym przekładowczej przekładowczym przekładowczych
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ przekładowczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.