przekładowczyni

Polish

Etymology

From przekładowca +‎ -yni. First attested in 1955.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛ.kwa.dɔfˈt͡ʂɘ.ɲi/
  • Rhymes: -ɘɲi
  • Syllabification: prze‧kła‧dow‧czy‧ni

Noun

przekładowczyni f (male equivalent przekładowca)

  1. (rare, translation studies) female equivalent of przekładowca (“translator”)
    Synonym: tłumaczka

Declension

Declension of przekładowczyni
singular plural
nominative przekładowczyni przekładowczynie
genitive przekładowczyni przekładowczyń
dative przekładowczyni przekładowczyniom
accusative przekładowczynię przekładowczynie
instrumental przekładowczynią przekładowczyniami
locative przekładowczyni przekładowczyniach
vocative przekładowczyni przekładowczynie
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Michał Rusinek (1955) O sztuce tłumaczenia: praca zbiorowa‎[1] (in Polish), Zakład im. Ossolińskich, page 242
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.