puca
Esperanto
Pronunciation
- IPA(key): /ˈput͡sa/
- Rhymes: -ut͡sa
- Hyphenation: pu‧ca
Adjective
puca (accusative singular pucan, plural pucaj, accusative plural pucajn)
- (literary) tacky
- Garbhan Macaoidh, "Ho, tempoj! Ho, moroj!", Monato:
- Domaĝe, ke ne nur Eŭropo sed ankaŭ ĉiu parto de nia mondo entuziasme kaj senkritike malfermas siajn pordojn al la plej banalaj, trivialaj, strasaj, pucaj, kiĉaj kaj malutilaj elementoj de tiu iam esperplena nova mondo.
- A pity that not only Europe but also every part of our world enthusiastically and uncritically opens its doors to the most banal, trivial, phony, tacky, kitsch and harmful elements of this once hopeful new world.
- 2000, Viktor Sapoĵnikov, translator, "Resurekto: Fragmento el la romano de Lev Tolstoj", La ondo de Esperanto:
- surmeto de puca silka robo nudiganta la korpon
- putting on a tacky silk robe exposing the body
- 2013, Jorge Camacho, "Carlo Minnaja", En la profundo:
- vi varme subtenas[...]
geparon da blufaj amikoj
(delire ĉikanaj kaj pucaj)
sen ajna kritik', malhoneste- you warmly support[...]
a mixed pair of sycophantic friends
(deliriously annoying and tacky)
without any criticism, dishonestly
- you warmly support[...]
- Garbhan Macaoidh, "Ho, tempoj! Ho, moroj!", Monato:
Synonyms
- kiĉa
Irish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpˠʊkə/
Noun
puca m (genitive singular puca, nominative plural pucaí)
- Cois Fharraige form of paca
Declension
|
Mutation
radical | lenition | eclipsis |
---|---|---|
puca | phuca | bpuca |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “puca”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *pūkō, from Proto-Germanic *pūkô (“a goblin, spook”), from Proto-Indo-European *(s)pāug(')- (“brilliance, spectre”) or from Proto-Indo-European *bew- (“to swell, blow”).
Cognate with Old Norse púki (dialectal Swedish puke (“devil”)). Compare also Middle Low German spôk, spûk (“apparition, ghost”), Middle Dutch spooc (“apparition, ghost”) (Dutch spook), Middle High German gespük (“a haunting”) (German Spuk).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpuː.kɑ/
Noun
pūca m
Declension
Weak:
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | pūca | pūcan |
accusative | pūcan | pūcan |
genitive | pūcan | pūcena |
dative | pūcan | pūcum |
Related terms
Descendants
Serbo-Croatian
Etymology 1
Pronunciation
- IPA(key): /pût͡sa/
Noun
pȕca f (Cyrillic spelling пу̏ца)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | puca | puce |
genitive | puce | puca |
dative | puci | pucama |
accusative | pucu | puce |
vocative | puco | puce |
locative | puci | pucama |
instrumental | pucom | pucama |
Further reading
- “puca”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
puca (Cyrillic spelling пуца)
- third-person singular present of pucati