rúisc

Irish

Etymology 1

From Middle Irish *rúiscid (“to strip the bark from”), from Old Irish rúsc (“bark”). Compare Scottish Gaelic rùisg.

Verb

rúisc (present analytic rúisceann, future analytic rúiscfidh, verbal noun rúscadh, past participle rúiscthe)

  1. to poke (stir up a fire to remove ash or promote burning), stir up
    Synonym: corraigh suas
    An rúisc tú an ghríosach? — Rúisceas.
    Did you poke the embers? — I did.
  2. to decorticate, shell, strip
    Synonyms: snamh, scillig, scamh
  3. to trounce (beat severely)
    Synonym: gread
Conjugation
conjugation of rúisc (first conjugation – A)
verbal noun rúscadh
past participle rúiscthe
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present rúiscim rúisceann tú;
rúiscir† 		rúisceann sé, sí rúiscimid rúisceann sibh rúisceann siad;
rúiscid† 		a rúisceann; a rúisceas rúisctear
past rúisc mé; rúisceas rúisc tú; rúiscis rúisc sé, sí rúisceamar; rúisc muid rúisc sibh; rúisceabhair rúisc siad; rúisceadar a rúisc /
ar rúisc* 		rúisceadh
past habitual rúiscinn rúiscteá rúisceadh sé, sí rúiscimis; rúisceadh muid rúisceadh sibh rúiscidís; rúisceadh siad a rúisceadh /
a rúisceadh* 		rúisctí
future rúiscfidh mé;
rúiscfead 		rúiscfidh tú;
rúiscfir† 		rúiscfidh sé, sí rúiscfimid;
rúiscfidh muid 		rúiscfidh sibh rúiscfidh siad;
rúiscfid† 		a rúiscfidh; a rúiscfeas rúiscfear
conditional rúiscfinn rúiscfeá rúiscfeadh sé, sí rúiscfimis; rúiscfeadh muid rúiscfeadh sibh rúiscfidís; rúiscfeadh siad a rúiscfeadh /
a rúiscfeadh* 		rúiscfí
subjunctive
present go rúisce mé;
go rúiscead† 		go rúisce tú;
go rúiscir† 		go rúisce sé, sí go rúiscimid;
go rúisce muid 		go rúisce sibh go rúisce siad;
go rúiscid† 		— go rúisctear
past dá rúiscinn dá rúiscteá dá rúisceadh sé, sí dá rúiscimis;
dá rúisceadh muid 		dá rúisceadh sibh dá rúiscidís;
dá rúisceadh siad 		— dá rúisctí
imperative
– rúiscim rúisc rúisceadh sé, sí rúiscimis rúiscigí;
rúiscidh† 		rúiscidís — rúisctear

* indirect relative
† archaic or dialect form

Alternative verbal nouns: rúisceadh, rúisceáil

Alternative forms

Noun

rúisc

  1. inflection of rúsc:
    1. vocative/genitive singular
    2. nominative/dative plural

Further reading

Etymology 2

Alternative forms

Noun

rúisc f (genitive singular rúisce, nominative plural rúisceanna)

  1. volley, fusillade
  2. discharge (act of firing a projectile)
  3. large object or person
Declension
Declension of rúisc (second declension)
bare forms
singular plural
nominative rúisc rúisceanna
vocative a rúisc a rúisceanna
genitive rúisce rúisceanna
dative rúisc rúisceanna
forms with the definite article
singular plural
nominative an rúisc na rúisceanna
genitive na rúisce na rúisceanna
dative leis an rúisc
don rúisc 		leis na rúisceanna
Derived terms
  • rúisceachán

Further reading

References

  1. ^ “rúisc”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
  2. ^ “rúisc”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy

Old Irish

Noun

rúisc

  1. vocative/genitive singular of rúsc

Mutation

Mutation of rúisc
radical lenition nasalization
rúisc
also rrúisc in h-prothesis environments		 rúisc
pronounced with /ɾ-/		 rúisc
also rrúisc

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in Old Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.