rúma

See also: ruma, Ruma, and rūma

Icelandic

Pronunciation

  • Rhymes: -uːma

Verb

rúma (weak verb, third-person singular past indicative rúmaði, supine rúmað)

  1. to hold, contain

Conjugation

rúma – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að rúma
supine sagnbót rúmað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 rúmandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég rúma rúmaði rúmi rúmaði
þú rúmar rúmaðir rúmir rúmaðir
hann, hún, það rúmar rúmaði rúmi rúmaði
plural við rúmum rúmuðum rúmum rúmuðum
þið rúmið rúmuðuð rúmið rúmuðuð
þeir, þær, þau rúma rúmuðu rúmi rúmuðu
imperative boðháttur
singular þú rúma (þú), rúmaðu
plural þið rúmið (þið), rúmiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rúmast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að rúmast
supine sagnbót rúmast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 rúmandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég rúmast rúmaðist rúmist rúmaðist
þú rúmast rúmaðist rúmist rúmaðist
hann, hún, það rúmast rúmaðist rúmist rúmaðist
plural við rúmumst rúmuðumst rúmumst rúmuðumst
þið rúmist rúmuðust rúmist rúmuðust
þeir, þær, þau rúmast rúmuðust rúmist rúmuðust
imperative boðháttur
singular þú rúmast (þú), rúmastu
plural þið rúmist (þið), rúmisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rúmaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		rúmaður rúmuð rúmað rúmaðir rúmaðar rúmuð
accusative
(þolfall) 		rúmaðan rúmaða rúmað rúmaða rúmaðar rúmuð
dative
(þágufall) 		rúmuðum rúmaðri rúmuðu rúmuðum rúmuðum rúmuðum
genitive
(eignarfall) 		rúmaðs rúmaðrar rúmaðs rúmaðra rúmaðra rúmaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		rúmaði rúmaða rúmaða rúmuðu rúmuðu rúmuðu
accusative
(þolfall) 		rúmaða rúmuðu rúmaða rúmuðu rúmuðu rúmuðu
dative
(þágufall) 		rúmaða rúmuðu rúmaða rúmuðu rúmuðu rúmuðu
genitive
(eignarfall) 		rúmaða rúmuðu rúmaða rúmuðu rúmuðu rúmuðu

Irish

Noun

rúma m (genitive singular rúma, nominative plural rúmanna)

  1. alternative form of rúm (“room; (floor) space”)

Declension

Declension of rúma (fourth declension)
bare forms
singular plural
nominative rúma rúmanna
vocative a rúma a rúmanna
genitive rúma rúmanna
dative rúma rúmanna
forms with the definite article
singular plural
nominative an rúma na rúmanna
genitive an rúma na rúmanna
dative leis an rúma
don rúma 		leis na rúmanna

Noun

rúma m sg

  1. genitive singular of rúm

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.