ruma
Betawi
Etymology
From Classical Malay rumah, from Proto-Malayic *rumah, from Proto-Malayo-Polynesian *ʀumaq, from Proto-Austronesian *ʀumaq.
Pronunciation
- IPA(key): /ruma/
- Rhymes: -a
- Hyphenation: ru‧ma
Noun
ruma
- house (abode)
- house (building used for something other than a residence)
- Synonym: gedong
- house (shell of an animal such as a snail, used for protection)
- home (house or structure in which someone lives)
Derived terms
- ruma baca
- ruma bola
- ruma gadé
- ruma gerètan
- ruma kancing
- ruma sakit
Further reading
- Chaer, A. (2009) [1976] “ruma”, in Kamus dialek Jakarta [Dictionary of the Jakarta dialect], revised edition (in Indonesian), Depok: Masup Jakarta, →ISBN, page 393
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *ruma, possibly a North Germanic borrowing. Cognates include Estonian rumal (“stupid”), Ingrian ruma (“ugly”), Livonian rumāli (“dirty”), Livvi ruma, Veps ruma (“ugly; coarse”) and Votic ruma. The Finnic word has been borrowed into Sami; compare Northern Sami ropmi.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrumɑ/, [ˈrumɑ̝]
- Rhymes: -umɑ
- Syllabification(key): ru‧ma
- Hyphenation(key): ru‧ma
Adjective
ruma (comparative rumempi, superlative rumin)
- ugly (displeasing to the eye or ear)
- Synonyms: epäesteettinen, pahannäköinen
- Antonym: kaunis
- ugly, dirty (offensive to one's sensibilities or morality)
- dirty (of a word or language in general: something considered vulgar)
- ruma sana ― dirty word
Declension
Inflection of ruma (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | ruma | rumat | |
genitive | ruman | rumien | |
partitive | rumaa | rumia | |
illative | rumaan | rumiin | |
singular | plural | ||
nominative | ruma | rumat | |
accusative | nom. | ruma | rumat |
gen. | ruman | ||
genitive | ruman | rumien rumain rare | |
partitive | rumaa | rumia | |
inessive | rumassa | rumissa | |
elative | rumasta | rumista | |
illative | rumaan | rumiin | |
adessive | rumalla | rumilla | |
ablative | rumalta | rumilta | |
allative | rumalle | rumille | |
essive | rumana | rumina | |
translative | rumaksi | rumiksi | |
abessive | rumatta | rumitta | |
instructive | — | rumin | |
comitative | — | rumine |
Possessive forms of ruma (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rare. Only used with substantive adjectives. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Derived terms
Further reading
- “ruma”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 3 July 2023
Anagrams
Gothic
Romanization
rūma
- romanization of 𐍂𐌿𐌼𐌰
Hiri Motu
Etymology
From Proto-Oceanic [Term?], from Proto-Malayo-Polynesian *ʀumaq, from Proto-Austronesian *ʀumaq.
Noun
ruma
- house (abode)
Ingrian
Etymology
From Proto-Finnic *ruma. Cognates include Finnish ruma and Veps ruma.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈrumɑ/, [ˈrumɑ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈrumɑ/, [ˈrumɑ]
- Rhymes: -umɑ
- Hyphenation: ru‧ma
Noun
ruma
Declension
Declension of ruma (type 3/koira, no gradation, gemination) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | ruma | rumat |
genitive | ruman | rummiin |
partitive | rummaa | rummia |
illative | rummaa | rummii |
inessive | rumas | rumis |
elative | rumast | rumist |
allative | rumalle | rumille |
adessive | rumal | rumil |
ablative | rumalt | rumilt |
translative | rumaks | rumiks |
essive | rumanna, rummaan | ruminna, rummiin |
exessive1) | rumant | rumint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
Synonyms
- (low-quality): prostoi
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 491
Kikuyu
Pronunciation
- IPA(key): /ɾuma/
Verb
ruma (infinitive kũruma)
Derived terms
(Proverbs)
- kĩonje kĩrumaga mũhiũhia
Related terms
(Nouns)
- kĩrumi class 7
References
- Armstrong, Lilias E. (1940). The Phonetic and Tonal Structure of Kikuyu, p. 363. Rep. 1967. (Also in 2018 by Routledge).
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈruː.ma], [ˈrʊ.ma]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈruː.ma]
- The length of the U is not directly attested. It should be short based on the attested short vowel in the derivative irrumō, but a pronunciation with long ū may have developed due to influence from and conflation with rūmen.[1]
Etymology 1
Unknown. Possibly from Etruscan 𐌓𐌖𐌌 (rum).
Noun
rū̆ma f (genitive rū̆mae); first declension
- (anatomy) udder, teat, breast
- 116 BCE – 27 BCE, Marcus Terentius Varro, Logistorici 7.2, (as cited by Nonius):
- Ruminae propter rumam, id est prisco vocabulo mammam
- (please add an English translation of this quotation)
- Ruminae propter rumam, id est prisco vocabulo mammam
- c. 2nd century, Sextus Pompeius Festus, De Verborum Significatione 266:
- Romulum quidam a fico Ruminali, ali quod lupae ruma nutritus est, appellatum esse ineptissime dixerunt.
- (please add an English translation of this quotation)
- Romulum quidam a fico Ruminali, ali quod lupae ruma nutritus est, appellatum esse ineptissime dixerunt.
- Augustine of Hippo, De Civitate Dei 7.11:
- Dixerunt eum Victorem, Inuictum, Opitulum, Inpulsorem, Statorem, Centumpedam, Supinalem, Tigillum, Almum, Ruminum et alia quae persequi longum est. Haec autem cognomina inposuerunt uni deo propter causas potestatesque diuersas, non tamen propter tot res etiam tot deos eum esse coegerunt: quod omnia uinceret, quod a nemine uinceretur, quod opem indigentibus ferret, quod haberet inpellendi, statuendi, stabiliendi, resupinandi potestatem, quod tamquam tigillus mundum contineret ac sustineret, quod aleret omnia, quod ruma, id est mamma, aleret animalia.
- 1963 translation by William M. Green
- The pagans have called Jupiter by the titles Victor, Invictus, Opitulus, Impulsor, Stator, Centumpeda, Supinalis, Tigillus, Almus, Ruminus, and still others which it would be tedious to enumerate. They have applied all these names to one god for various reasons and because of his various powers. But they have not, though there are so many functions, compelled him to become as many different gods. The functions are that he is victor over all, and invincible, and brings help to the needy, and has the power of impelling, of causing to stand, of stabilizing, and of laying flat; because he maintains and sustains the world like a beam; because he nourishes all things, and nourishes all animals by the breast (ruma).
- 1963 translation by William M. Green
- Dixerunt eum Victorem, Inuictum, Opitulum, Inpulsorem, Statorem, Centumpedam, Supinalem, Tigillum, Almum, Ruminum et alia quae persequi longum est. Haec autem cognomina inposuerunt uni deo propter causas potestatesque diuersas, non tamen propter tot res etiam tot deos eum esse coegerunt: quod omnia uinceret, quod a nemine uinceretur, quod opem indigentibus ferret, quod haberet inpellendi, statuendi, stabiliendi, resupinandi potestatem, quod tamquam tigillus mundum contineret ac sustineret, quod aleret omnia, quod ruma, id est mamma, aleret animalia.
Declension
First-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rū̆ma | rū̆mae |
genitive | rū̆mae | rū̆mārum |
dative | rū̆mae | rū̆mīs |
accusative | rū̆mam | rū̆mās |
ablative | rū̆mā | rū̆mīs |
vocative | rū̆ma | rū̆mae |
Derived terms
Etymology 2
From rūmen.
Noun
rūma f (genitive rūmae); first declension
- (anatomy) throat, gullet
- Maurus Servius Honoratus, In Vergilii Aeneidos Libros 8.90.9:
- Quamvis ficum ruminalem alii a Romulo velint dictam, quasi Romularem, alii a lacte infantibus dato: nam pars gutturis ruma dicitur.
- (please add an English translation of this quotation)
- Quamvis ficum ruminalem alii a Romulo velint dictam, quasi Romularem, alii a lacte infantibus dato: nam pars gutturis ruma dicitur.
- (anatomy) rumen
- Synonym: rūmen
- stomach, abdomen
Declension
First-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rūma | rūmae |
genitive | rūmae | rūmārum |
dative | rūmae | rūmīs |
accusative | rūmam | rūmās |
ablative | rūmā | rūmīs |
vocative | rūma | rūmae |
References
- ^ Ernout, Alfred, Meillet, Antoine (1985) “ruma”, in Dictionnaire étymologique de la langue latine: histoire des mots (in French), 4th edition, with additions and corrections of Jacques André, Paris: Klincksieck, published 2001, page 580
Further reading
- “ruma”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "ruma", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Lower Sorbian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈru.ma/
- Rhymes: -uma
- Syllabification: ru‧ma
Noun
ruma
- inflection of rum:
- genitive singular
- nominative/accusative dual
Muduapa
Etymology
From Proto-Oceanic [Term?], from Proto-Malayo-Polynesian *ʀumaq, from Proto-Austronesian *ʀumaq.
Noun
ruma
- house (abode)
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /ˈruː.mɑ/
Adjective
rūma
- inflection of rūm:
- strong nominative/accusative feminine plural
- weak nominative masculine singular
Noun
rūma
- genitive plural of rūm
Portuguese
Verb
ruma
- inflection of rumar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Puyuma
Etymology
From Proto-Austronesian *ʀumaq.
Noun
ruma
References
- Stacy Fang-Ching Teng (鄧芳青), A Reference Grammar Of Puyuma, An Austronesian Language Of Taiwan, Canberra: Pacific Linguistics, 2008.
Venda
Verb
ruma
- to send
Veps
Etymology
From Proto-Finnic *ruma, possibly a North Germanic borrowing. Cognates include Finnish ruma.
Adjective
ruma
Inflection
Inflection of ruma (inflection type 6/kuva) | |||
---|---|---|---|
nominative sing. | ruma | ||
genitive sing. | ruman | ||
partitive sing. | rumad | ||
partitive plur. | rumid | ||
singular | plural | ||
nominative | ruma | rumad | |
accusative | ruman | rumad | |
genitive | ruman | rumiden | |
partitive | rumad | rumid | |
essive-instructive | ruman | rumin | |
translative | rumaks | rumikš | |
inessive | rumas | rumiš | |
elative | rumaspäi | rumišpäi | |
illative | rumaha | rumihe | |
adessive | rumal | rumil | |
ablative | rumalpäi | rumilpäi | |
allative | rumale | rumile | |
abessive | rumata | rumita | |
comitative | rumanke | rumidenke | |
prolative | rumadme | rumidme | |
approximative I | rumanno | rumidenno | |
approximative II | rumannoks | rumidennoks | |
egressive | rumannopäi | rumidennopäi | |
terminative I | rumahasai | rumihesai | |
terminative II | rumalesai | rumilesai | |
terminative III | rumassai | — | |
additive I | rumahapäi | rumihepäi | |
additive II | rumalepäi | rumilepäi |
References
- Zajceva, N. G., Mullonen, M. I. (2007) “грубый, некрасивый”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary][2], Petrozavodsk: Periodika
Votic
Etymology
From Proto-Finnic *ruma.
Pronunciation
- (Luutsa, Liivtšülä) IPA(key): /ˈrumɑ/, [ˈrumɑ]
- Rhymes: -umɑ
- Hyphenation: ru‧ma
Adjective
ruma
Inflection
Declension of ruma (type V/poikõ, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | ruma | rumad |
genitive | ruma | rumijõ, rumii |
partitive | rumma | rumiitõ, rumii |
illative | rummasõ, rumma | rumiisõ |
inessive | rumaz | rumiiz |
elative | rumassõ | rumiissõ |
allative | rumalõ | rumiilõ |
adessive | rumallõ | rumiillõ |
ablative | rumaltõ | rumiiltõ |
translative | rumassi | rumiissi |
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the terminative is formed by adding the suffix -ssaa to the short illative (sg) or the genitive. ***) the comitative is formed by adding the suffix -ka to the genitive. |
References
- Hallap, V., Adler, E., Grünberg, S., Leppik, M. (2012) “ruma”, in Vadja keele sõnaraamat [A dictionary of the Votic language], 2nd edition, Tallinn