reformacja
See also: reformacją
Polish
Alternative forms
- reformacyja (obsolete)
Etymology
Learned borrowing from Latin refōrmātiō. First attested in the 17th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /rɛ.fɔrˈma.t͡sja/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: re‧for‧ma‧cja
Noun
reformacja f
- (historical, Protestantism) Reformation
Declension
Declension of reformacja
| singular | |
|---|---|
| nominative | reformacja |
| genitive | reformacji |
| dative | reformacji |
| accusative | reformację |
| instrumental | reformacją |
| locative | reformacji |
| vocative | reformacjo |
Derived terms
adjective
Related terms
adverbs
nouns
verbs
- reformować impf
- zreformować pf
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “reformacyja”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- reformacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- reformacja in Polish dictionaries at PWN