rutt
Estonian
Etymology
From Proto-Finnic *rutto.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrutː/
Noun
rutt (genitive rutu, partitive ruttu)
Declension
Declension of rutt (type paks)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rutt | rutud |
genitive | rutu | ruttude |
partitive | ruttu | ruttusid |
illative | rutusse | ruttudesse |
inessive | rutus | ruttudes |
elative | rutust | ruttudest |
allative | rutule | ruttudele |
adessive | rutul | ruttudel |
ablative | rutult | ruttudelt |
translative | rutuks | ruttudeks |
terminative | rutuni | ruttudeni |
essive | rutuna | ruttudena |
abessive | rututa | ruttudeta |
comitative | rutuga | ruttudega |
Swedish
Alternative forms
Etymology
Borrowed from French route. Attested since 1699.
Noun
rutt c
- a route ((preestablished) path traveled)
- Körde du den vanliga rutten?
- Did you drive the usual route?
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | rutt | rutts |
definite | rutten | ruttens | |
plural | indefinite | rutter | rutters |
definite | rutterna | rutternas |