sætia

Old Swedish

Alternative forms

  • sættia

Etymology

From Old Norse setja, from Proto-Germanic *satjaną.

Verb

sætia

  1. to set, to place
  2. to let sit

Conjugation

Conjugation of sætia (weak)
present past
infinitive sætia —
participle sætiandi, sætiande satter
active voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk sæter sæti, sæte — satti, satte satti, satte
þū sæter sæti, sæte sæt satti, satte satti, satte
han sæter sæti, sæte — satti, satte satti, satte
vīr sætium, sætiom sætium, sætiom sætium, sætiom sattum, sattom sattum, sattom
īr sætin sætin sætin sattin sattin
þēr sætia sætin — sattu, satto sattin
mediopassive voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk sæts sætis — sattis, -es sattis, -es
þū sæts sætis — sattis, -es sattis, -es
han sæts sætis — sattis, -es sattis, -es
vīr sætiums, -ioms sætiums, -ioms — sattums, -oms sattums, -oms
īr sætins sætins — sattins sattins
þēr sætias sætins — sattus, -os sattins

Descendants

  • Swedish: sätta
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.