súa

• IPA^(key): /ˈsua/
• Rhymes: -ua
• Syllabification: sú‧a

súa f sg

1. feminine singular of sei (“his, her, its, their”)

• In Lagarteiru, when used before a feminine singular noun as part of a noun phrase, the apocopic form su is used instead.

súa f sg

1. feminine singular of sei (“his, hers, its, theirs”)

• Valeš, Miroslav (2021) Diccionariu de A Fala: lagarteiru, mañegu, valverdeñu (web)‎^[1], 2nd edition, Minde, Portugal: CIDLeS, published 2022, →ISBN

From Old Galician-Portuguese sua, from Latin sua, feminine of suus.

• IPA^(key): [ˈs̺uɐ]
• Rhymes: -uɐ
• Hyphenation: sú‧a

súa f (masculine singular seu, masculine plural seus, feminine singular súa, feminine plural súas)

1. (possessive) his, hers, its
2. (possessive) their

• Appendix:Galician pronouns

• “súa”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, 2012–2025
• Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “súa”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
• Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “sua”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
• Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “súa”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega

súa

1. inflection of suar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

súa

1. indefinite genitive plural of sýr

súa

1. genitive plural indefinite of sýr f