súta

See also: suta, sutã, sutā, sută, šūta, and šūtā

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsuːta/
  • Rhymes: -uːta

Etymology 1

Verb

súta (weak verb, third-person singular past indicative sútaði, supine sútað)

  1. to tan (make animal hide into leather) [with accusative]
    Synonym: garfa
Conjugation
súta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að súta
supine sagnbót sútað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 sútandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég súta sútaði súti sútaði
þú sútar sútaðir sútir sútaðir
hann, hún, það sútar sútaði súti sútaði
plural við sútum sútuðum sútum sútuðum
þið sútið sútuðuð sútið sútuðuð
þeir, þær, þau súta sútuðu súti sútuðu
imperative boðháttur
singular þú súta (þú), sútaðu
plural þið sútið (þið), sútiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sútast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að sútast
supine sagnbót sútast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 sútandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég sútast sútaðist sútist sútaðist
þú sútast sútaðist sútist sútaðist
hann, hún, það sútast sútaðist sútist sútaðist
plural við sútumst sútuðumst sútumst sútuðumst
þið sútist sútuðust sútist sútuðust
þeir, þær, þau sútast sútuðust sútist sútuðust
imperative boðháttur
singular þú sútast (þú), sútastu
plural þið sútist (þið), sútisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sútaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		sútaður sútuð sútað sútaðir sútaðar sútuð
accusative
(þolfall) 		sútaðan sútaða sútað sútaða sútaðar sútuð
dative
(þágufall) 		sútuðum sútaðri sútuðu sútuðum sútuðum sútuðum
genitive
(eignarfall) 		sútaðs sútaðrar sútaðs sútaðra sútaðra sútaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		sútaði sútaða sútaða sútuðu sútuðu sútuðu
accusative
(þolfall) 		sútaða sútuðu sútaða sútuðu sútuðu sútuðu
dative
(þágufall) 		sútaða sútuðu sútaða sútuðu sútuðu sútuðu
genitive
(eignarfall) 		sútaða sútuðu sútaða sútuðu sútuðu sútuðu
Derived terms

Etymology 2

Verb

súta (weak verb, third-person singular past indicative sútaði, supine sútað)

  1. to grieve, to mourn [with accusative]
Conjugation
súta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að súta
supine sagnbót sútað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 sútandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég súta sútaði súti sútaði
þú sútar sútaðir sútir sútaðir
hann, hún, það sútar sútaði súti sútaði
plural við sútum sútuðum sútum sútuðum
þið sútið sútuðuð sútið sútuðuð
þeir, þær, þau súta sútuðu súti sútuðu
imperative boðháttur
singular þú súta (þú), sútaðu
plural þið sútið (þið), sútiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sútast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að sútast
supine sagnbót sútast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 sútandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég sútast sútaðist sútist sútaðist
þú sútast sútaðist sútist sútaðist
hann, hún, það sútast sútaðist sútist sútaðist
plural við sútumst sútuðumst sútumst sútuðumst
þið sútist sútuðust sútist sútuðust
þeir, þær, þau sútast sútuðust sútist sútuðust
imperative boðháttur
singular þú sútast (þú), sútastu
plural þið sútist (þið), sútisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sútaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		sútaður sútuð sútað sútaðir sútaðar sútuð
accusative
(þolfall) 		sútaðan sútaða sútað sútaða sútaðar sútuð
dative
(þágufall) 		sútuðum sútaðri sútuðu sútuðum sútuðum sútuðum
genitive
(eignarfall) 		sútaðs sútaðrar sútaðs sútaðra sútaðra sútaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		sútaði sútaða sútaða sútuðu sútuðu sútuðu
accusative
(þolfall) 		sútaða sútuðu sútaða sútuðu sútuðu sútuðu
dative
(þágufall) 		sútaða sútuðu sútaða sútuðu sútuðu sútuðu
genitive
(eignarfall) 		sútaða sútuðu sútaða sútuðu sútuðu sútuðu
  • sút (“grief, sorrow”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.