słowo

See also: słowò

Lower Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *slovo.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈswowɔ/

Noun

słowo n (diminutive słowko)

  1. word
  2. utterance

Declension

  • Alternative genitive plural: słow

Derived terms

Further reading

  • Muka, Arnošt (1921, 1928) “słowo”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
  • Starosta, Manfred (1999) “słowo”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *slovo. First attested in the 14th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ˈsɫɔvɔ/
  • IPA(key): (15th CE) /ˈsɫɔvɔ/

Noun

słowo n (diminutive słówko, augmentative słówce or słówsko)

  1. (attested in Lesser Poland) word (unit of speech)
    • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie[1], Miechów, page br 4:
      Zmouil sin bozi sloua uelmy znamenita, gimis casdø dusø zbosnø pobuda
      [Zmowił Syn Boży słowa wielmi znamienita, jimiż każdą duszę zbożną pobudza]
  2. speech, sermon
    • 1853 [1450], Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Piśmiennictwo polskie od czasów najdawniejszych aż do roku 1830, volume 4, page 120:
      Na poczathku slova mego prosza szobye na pomocz boga uszyechmocznyego..., by my raczyl szeszlacz dzysz dar ducha swathego
      [Na początku słowa mego proszę sobie na pomoc Boga Wszechmocnego..., by mi raczył zesłać dziś dar Ducha Świętego]
  3. (in some collocations, attested in Greater Poland) insult; slander
    • 1967 [1398], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 40, Kościan:
      Jacom ne gonil To[to]mislawa anys[m] gy slymi slowi gabal
      [Jakom nie gonił Tomisława aniś[m] ji złymi słowy gabał]
    • 1959 [1401], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 709, Poznań:
      Czszo Moroslaw vczinil, to vczinil Maczeyowim poczant[e]kem y besla (pro besal) na yego dom y vsdawal mu zla slowa
      [Cso Mirosław uczynił, to uczynił Maciejowym począt[e]kiem i bieżał na jego dom i wzdawał mu zła słowa]
  4. proverb
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[2], page 249:
      V tem yest slovo prawdzyve (verbum verum Jo 4, 37), yze yny yest, ktory zyvye (pro szyeye), a yny, ktory znye
      [W tem jest słowo prawdziwe (verbum verum Jo 4, 37), iże iny jest, ktory sieje, a iny, ktory żnie]
  5. letter (unit of writing)
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[3], page 129:
      Przez to slovo rozvmy szyą ya szam s moym oyczem, bo el po zydowsku myeny szye bog
      [Przez to słowo rozumi się ja sam s moim ojcem, bo el po żydowsku mieni sie Bog]
  6. etymology (study of the origin of terms)
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 108:
      Slowo ethimoloia (Dan prol.)
      [Słowo ethimoloia (Dan prol.)]

Derived terms

adjective
adverb
  • słowo od słowa
  • w to słowo
nouns
  • słowo boże
  • słoworzeczna
particle
verbs
  • być dobrego słowa impf
  • przyć w słowo pf

Descendants

  • Polish: słowo
  • Silesian: słowo

Further reading

  • Boryś, Wiesław (2005) “słowo”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “słowo”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish słowo.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈswɔ.vɔ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɔ
  • Syllabification: sło‧wo

Noun

słowo n (diminutive słówko)

  1. word (sequence of sounds or letters within a language carrying meaning)
    Synonym: wyraz
  2. word (short oral or written statement) [with od (+ genitive) ‘from whom/what’ and o (+ locative) ‘about whom/what’]
    Synonym: wypowiedź
  3. text; lyric (words of a scientific, literary, or musical work) [with do (+ genitive) ‘for what’]
  4. word (promise, oath, guarantee)
    Synonym: obietnica
  5. (computing) word (fixed-size group of bits handled as a unit by a machine and which can be stored in or retrieved from a typical register so that it has the same size as such a register)
  6. (grammar, dated) verb (word that indicates an action, event, or state of being)
    Synonym: czasownik
  7. (obsolete) say (chance to speak; the right or power to speak)
    Synonym: głos
  8. (in the plural) lyrics (words of a text, especially a song)
    Synonym: tekst

Declension

The instrumental form słowy is obsolete and survives only in set phrases (innymi słowy).

Particle

słowo

  1. (colloquial) used to make a promise; word; you have my word
    Synonym: słowo harcerza
    Near-synonyms: jak babcię kocham, jak Boga kocham, słowo daję, słowo honoru
  2. (colloquial) used to claim that one is trustworthy, wherein which the first noun may be substituted to match the person's role; (Scout's) honor

Derived terms

adverbs
conjunction
interjections
phrase
  • słowo stało się ciałem
proverb
verbs
  • słowić impf
verbs

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), słowo is one of the most used words in Polish, appearing 39 times in scientific texts, 22 times in news, 31 times in essays, 105 times in fiction, and 57 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 254 times, making it the 205th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “słowo”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 537

Further reading

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish słowo.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈswɔ.vɔ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɔ
  • Syllabification: sło‧wo

Noun

słowo n

  1. word (unit of speech)
    Synonym: wyrŏz
  2. word (promise)
    Synonyms: przisiynga, przirzeczynie

Declension

Declension of słowo
singular plural
nominative słowo słowa
genitive słowa słōw
dative słowu słowōm
accusative słowo słowa
instrumental słowym słowami/słowōma
locative słowie słowach
vocative słowo słowa

Derived terms

Further reading

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *slȍvo.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈswɔwɔ/
  • Rhymes: -ɔwɔ
  • Homophone: Słowo
  • Hyphenation: sło‧wo
  • Syllabification: sło‧wo

Noun

słowo n (diminutive słowčko)

  1. word
    • 1993, Jurij Krawža, Čertowa kowarnja: fantastiske powědančko[4], Domowina Publishing House, →ISBN, page 66:
      Luboš bě tele słowa za nim rěčał, pohłušacemu sparej so wobarajo a kóžde słowo při sebi znapřećiwjo.
      Luboš had spoken these words behind him, fighting off the numbing sleep and countering each word to himself.

Declension

Derived terms

adjectives
  • dosłowowy
  • předsłowowy
  • słowaty
  • słowołamny
  • słowoslědowy
  • słowotworny
  • słowotwórbny
nouns
  • blabla-słowo n
  • dosłowo n
  • krótkosłowo n
  • njesłowo n
  • předsłowo n
  • přisłowo n
  • słowčkar m pers
  • Słowo n
  • słowohra f
  • słowoskład m inan
  • słowoslěd m inan
  • słowospyt m inan
  • słowotwor m inan
  • słowotwórba f
  • wusłowo n

References