Catalan
Verb
simulo
- first-person singular present indicative of simular
Galician
Verb
simulo
- first-person singular present indicative of simular
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsi.mu.lo/
- Rhymes: -imulo
- Hyphenation: sì‧mu‧lo
Verb
simulo
- first-person singular present indicative of simulare
Latin
Etymology
From similis (“like”) (with u before l-pinguis).
Pronunciation
Verb
simulō (present infinitive simulāre, perfect active simulāvī, supine simulātum); first conjugation
- to make like, simulate, imitate, copy, represent
- to feign, pretend
- Synonyms: fingō, mentior, ēmentior, affectō, dissimulō, praetendō
- to behave or act (as if, as though)
Conjugation
Conjugation of simulō (first conjugation)
indicative
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
simulō
|
simulās
|
simulat
|
simulāmus
|
simulātis
|
simulant
|
imperfect
|
simulābam
|
simulābās
|
simulābat
|
simulābāmus
|
simulābātis
|
simulābant
|
future
|
simulābō
|
simulābis
|
simulābit
|
simulābimus
|
simulābitis
|
simulābunt
|
perfect
|
simulāvī
|
simulāvistī, simulāstī1
|
simulāvit, simulāt1
|
simulāvimus, simulāmus1
|
simulāvistis, simulāstis1
|
simulāvērunt, simulārunt, simulāvēre1
|
pluperfect
|
simulāveram, simulāram1
|
simulāverās, simulārās1
|
simulāverat, simulārat1
|
simulāverāmus, simulārāmus1
|
simulāverātis, simulārātis1
|
simulāverant, simulārant1
|
future perfect
|
simulāverō, simulārō1
|
simulāveris, simulāris1
|
simulāverit, simulārit1
|
simulāverimus, simulārimus1
|
simulāveritis, simulāritis1
|
simulāverint, simulārint1
|
passive
|
present
|
simulor
|
simulāris, simulāre
|
simulātur
|
simulāmur
|
simulāminī
|
simulantur
|
imperfect
|
simulābar
|
simulābāris, simulābāre
|
simulābātur
|
simulābāmur
|
simulābāminī
|
simulābantur
|
future
|
simulābor
|
simulāberis, simulābere
|
simulābitur
|
simulābimur
|
simulābiminī
|
simulābuntur
|
perfect
|
simulātus + present active indicative of sum
|
pluperfect
|
simulātus + imperfect active indicative of sum
|
future perfect
|
simulātus + future active indicative of sum
|
subjunctive
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
simulem
|
simulēs
|
simulet
|
simulēmus
|
simulētis
|
simulent
|
imperfect
|
simulārem
|
simulārēs
|
simulāret
|
simulārēmus
|
simulārētis
|
simulārent
|
perfect
|
simulāverim, simulārim1
|
simulāverīs, simulārīs1
|
simulāverit, simulārit1
|
simulāverīmus, simulārīmus1
|
simulāverītis, simulārītis1
|
simulāverint, simulārint1
|
pluperfect
|
simulāvissem, simulāssem1
|
simulāvissēs, simulāssēs1
|
simulāvisset, simulāsset1
|
simulāvissēmus, simulāssēmus1
|
simulāvissētis, simulāssētis1
|
simulāvissent, simulāssent1
|
passive
|
present
|
simuler
|
simulēris, simulēre
|
simulētur
|
simulēmur
|
simulēminī
|
simulentur
|
imperfect
|
simulārer
|
simulārēris, simulārēre
|
simulārētur
|
simulārēmur
|
simulārēminī
|
simulārentur
|
perfect
|
simulātus + present active subjunctive of sum
|
pluperfect
|
simulātus + imperfect active subjunctive of sum
|
imperative
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
—
|
simulā
|
—
|
—
|
simulāte
|
—
|
future
|
—
|
simulātō
|
simulātō
|
—
|
simulātōte
|
simulantō
|
passive
|
present
|
—
|
simulāre
|
—
|
—
|
simulāminī
|
—
|
future
|
—
|
simulātor
|
simulātor
|
—
|
—
|
simulantor
|
simulāre
|
simulārī
|
simulāns
|
—
|
simulātūrum esse
|
simulātum īrī
|
simulātūrus
|
simulandus
|
simulāvisse, simulāsse1
|
simulātum esse
|
—
|
simulātus
|
—
|
simulātum fore
|
—
|
—
|
simulātūrum fuisse
|
—
|
—
|
—
|
simulandī
|
simulandō
|
simulandum
|
simulandō
|
simulātum
|
simulātū
|
1At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.
Derived terms
Descendants
References
- “simulo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “simulo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- simulo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to pretend to be ill: simulare morbum
- some one feigns illness: aliquis simulat aegrum or se esse aegrum
- William Dwight Whitney, Benjamin E[li] Smith, editors (1911), “simulate”, in The Century Dictionary […], New York, N.Y.: The Century Co., →OCLC.
Portuguese
Verb
simulo
- first-person singular present indicative of simular
Spanish
Verb
simulo
- first-person singular present indicative of simular