sinor

See also: Sinor

Latin

Verb

sinor

  1. first-person singular present passive indicative of sinō

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish سنور (sinor).

Pronunciation

  • IPA(key): /sǐnor/
  • Hyphenation: si‧nor

Noun

sìnor m inan (Cyrillic spelling сѝнор)

  1. (archaic) border, limit
    Synonyms: ȉvica, mèđa, grànica

Declension

Declension of sinor
singular plural
nominative sìnor sinòri
genitive sinòra sinórā
dative sinòru sinòrima
accusative sìnor sinòre
vocative sinòre sinòri
locative sinòru sinòrima
instrumental sinòrom sinòrima

Derived terms

  • sinòriti
  • sinòrdžija