skurður
Icelandic
Etymology
From Old Norse skurðr, from Proto-Germanic *skurdiz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskʏrðʏr/
- Rhymes: -ʏrðʏr
Noun
skurður m (genitive singular skurðar, nominative plural skurðir)
- the act of cutting something
- cut, wound
- incision
- ditch, canal
- (medicine) operation
- Synonyms: uppskurður, skurðaðgerð
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skurður | skurðurinn | skurðir | skurðirnir |
| accusative | skurð | skurðinn | skurði | skurðina |
| dative | skurði | skurðinum | skurðum | skurðunum |
| genitive | skurðar | skurðarins | skurða | skurðanna |
Derived terms
- afskurður (“cutting off; offcut”)
- botnlangaskurður (“appendectomy”)
- hvalskurður (“flensing”)
- líkskurður (“dissection”)
- niðurskurður (“cut, reduction”)
- skipaskurður (“navigable canal”)
- skurðaðgerð (“operation”)
- skurðarborð (“operating table”)
- skurðdeild (“surgical ward”)
- skurðflötur (“section”)
- skurðgoð (“idol”)
- skurðgrafa (“digger, excavator”)
- skurðgröftur (“ditch-digging”)
- skurðlæknir (“surgeon”)
- skurðpunktur (“point of intersection”)
- skurðstofa (“operating theatre”)
- umskurður (“circumcision”)
- uppskurður (“operation”)
- úrskurður (“decision, judgement”)
- útskurður (“carving”)
- þverskurður (“cross-section”)
Related terms
- skera (“to cut”)