úrskurður

Icelandic

Etymology

From skera úr (to settle something).

Noun

úrskurður m (genitive singular úrskurðar, nominative plural úrskurðir)

  1. decision
    Synonym: niðurstaða
  2. verdict, ruling, judgement
    Synonym: dómur

Declension

Declension of úrskurður (masculine, based on skurður)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative úrskurður úrskurðurinn úrskurðir úrskurðirnir
accusative úrskurð úrskurðinn úrskurði úrskurðina
dative úrskurði úrskurðinum úrskurðum úrskurðunum
genitive úrskurðar úrskurðarins úrskurða úrskurðanna