skutla

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈskʏhtla/
    Rhymes: -ʏhtla

Etymology 1

Noun

skutla f (genitive singular skutlu, nominative plural skutlur)

  1. a shuttle
  2. (slang) babe (attractive girl)
    Synonym: gella
Declension
Declension of skutla (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative skutla skutlan skutlur skutlurnar
accusative skutlu skutluna skutlur skutlurnar
dative skutlu skutlunni skutlum skutlunum
genitive skutlu skutlunnar skutlna skutlnanna

Etymology 2

Verb

skutla (weak verb, third-person singular past indicative skutlaði, supine skutlað)

  1. to throw so as to glide through the air or across a surface [with dative]
    Synonym: kasta
  2. to give a ride, to give a lift to someone, to drive someone [with dative]
    Gætirðu skutlað mér heim?
    Could you give me a ride home?
    Ég nenni ekki að skutla öllum, getur þú ekki reddað Önnu og Baldri?
    I'm not going to give everybody a lift, can't you take care of Anna and Baldur?
  3. to harpoon, to strike with a harpoon or similar projectile [with accusative]
Conjugation
skutla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur skutla
supine sagnbót skutlað
present participle
skutlandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég skutla skutlaði skutli skutlaði
þú skutlar skutlaðir skutlir skutlaðir
hann, hún, það skutlar skutlaði skutli skutlaði
plural við skutlum skutluðum skutlum skutluðum
þið skutlið skutluðuð skutlið skutluðuð
þeir, þær, þau skutla skutluðu skutli skutluðu
imperative boðháttur
singular þú skutla (þú), skutlaðu
plural þið skutlið (þið), skutliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skutlast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að skutlast
supine sagnbót skutlast
present participle
skutlandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég skutlast skutlaðist skutlist skutlaðist
þú skutlast skutlaðist skutlist skutlaðist
hann, hún, það skutlast skutlaðist skutlist skutlaðist
plural við skutlumst skutluðumst skutlumst skutluðumst
þið skutlist skutluðust skutlist skutluðust
þeir, þær, þau skutlast skutluðust skutlist skutluðust
imperative boðháttur
singular þú skutlast (þú), skutlastu
plural þið skutlist (þið), skutlisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skutlaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
skutlaður skutluð skutlað skutlaðir skutlaðar skutluð
accusative
(þolfall)
skutlaðan skutlaða skutlað skutlaða skutlaðar skutluð
dative
(þágufall)
skutluðum skutlaðri skutluðu skutluðum skutluðum skutluðum
genitive
(eignarfall)
skutlaðs skutlaðrar skutlaðs skutlaðra skutlaðra skutlaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
skutlaði skutlaða skutlaða skutluðu skutluðu skutluðu
accusative
(þolfall)
skutlaða skutluðu skutlaða skutluðu skutluðu skutluðu
dative
(þágufall)
skutlaða skutluðu skutlaða skutluðu skutluðu skutluðu
genitive
(eignarfall)
skutlaða skutluðu skutlaða skutluðu skutluðu skutluðu
Derived terms
  • skutlast (to run errands)

See also

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

Verb

skutla (present tense skutlar, past tense skutla)

  1. (pre-2012) alternative form of skusla

Etymology 2

Noun

skutla f (definite singular skutla, indefinite plural skutler or skutlor, definite plural skutlene or skutlone)

  1. definite singular of skutle
  2. (pre-2012) alternative form of skutle