socórrer
Catalan
Etymology
Semi-learned borrowing from Latin succurrere.
Pronunciation
Verb
socórrer (first-person singular present socorro, first-person singular preterite socorreguí, past participle socorregut); root stress: (Central, Valencia, Balearic) /o/
Conjugation
Conjugation of socórrer (second conjugation, irregular)
Derived terms
- socorredor
- socorriment
- socorrisme
- socorrista
Related terms
Further reading
- “socórrer”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “socórrer”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “socórrer” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “socórrer” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.